Οχτώ ιστορίες καθημερινές, για τις διαψεύσεις και τις μικρές χαρές, για τον έρωτα που τελείωσε, για την ασθένεια, τον θάνατο, τη ζήλια, για τον ηλικιωμένο που χάνει την αξιοπρέπειά του. Οι ήρωες των διηγημάτων δοκιμάζονται και κρίνονται για τις επιλογές τους, μένοντας αντιμέτωποι με τις ανεπάρκειες, τα αδιέξοδα και τις ματαιώσεις τους, με ό,τι τους κάνει τρωτούς, με ό,τι εξυψώνεται, τελικά, σε κοινό τόπο της ανθρώπινης μοίρας.
Με προσέγγιση νηφάλια, με συμπάθεια και αίσθημα δικαίου για τα ανθρώπινα, η Βασιλική Πέτσα διεισδύει στον μικρόκοσμο των ηρώων, καταδύεται στο σύμπαν των αναμνήσεων και καταγράφει χειρονομίες και βλέμματα, λόγια και σιωπές, κάποτε με ειρωνεία, κάποτε με χιούμορ, ακολουθώντας την ανεπαίσθητη αλλά σημαίνουσα ανθρώπινη ανάσα.
Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων "ο χαμένος δεν τα παίρνει όλα", μέσα όμως από τη συνάντηση με την απώλεια, ακόμα και αν αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων -ή ίσως ακριβώς γι' αυτό-, κερδίζει τελικά τον ίδιο τον εαυτό του.
Η Βασιλική Πέτσα γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1983. Σπούδασε Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και Θεωρίες του Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το "Θυμάμαι" το πρώτο της βιβλίο κυκλοφόρησε το 2011. Διήγημά της με τίτλο "4 χρόνια, 2 μήνες, 1 ημέρα" έχει δημοσιευθεί στον συλλογικό τόμο "Φανταστείτε το μέλλον σας σε μια πόλη που αλλάζει", εκδόσεις "Ιανός", 2009. Τον Δεκέμβριο του 2011 έλαβε μέρος στο 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών που διοργάνωσε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, στο Ίδρυμα Κακογιάννη.
