Ήταν ένα ταξίδι χωρίς σκοπό κι αιτία αυτό που είχα ξεκινήσει Είχα γυρίσει στην Ιταλία που ήξερα. Του φόβου, της μοναξιάς, της εγκληματικότητας, της μαφίας, της ατέλειωτης μελαγχολίας.
Η μοίρα με είχε σπρώξει στο παγωμένο διαμέρισμα του Αντρέα και της Χριστίνας στο 17ο όροφο του γιγαντιαίου κτιρίου που όλοι ονόμαζαν εφιάλτη. Χτισμένο ως ένα σύγχρονο συγκρότημα κατοικιών, είχε καταντήσει ένα μπλοκ βρωμιάς, φτώχειας κι εξαθλίωσης.
Για λίγες μέρες μοιράστηκα την άδεια ζωή τους, ανάμεσα σε άσκοπα ξενύχτια, διαλυμένα Alfa Romeo κι άφθονο ουίσκι.
Ήταν αλήθεια. Μόνο με άφθονο αλκοόλ μπορούσες να περάσεις τη νύχτα στα μπλοκ. Κι ήταν και κάτι άλλο. Η Χριστίνα, η κοπέλα με τα υπέροχα μάτια και τη μελαγχολία να συνοδεύει το πρόσωπό της σε κάθε έκφραση, είχε αναστατώσει τη ζωή μου...
Το πρώτο μυθιστόρημα του Δημήτρη Μαμαλούκα σε νέα έκδοση. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με τίτλο «Όσο υπάρχει αλκοόλ...» (το 2002) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μακρή.
Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Lecce, Ιταλία. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Απόπειρα" το μυθιστόρημά του "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα". Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο "Όσο υπάρχει αλκοόλ...". Τα επόμενα βιβλία του είναι: "Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού", Καστανιώτης, 2003, "Η απαγωγή του εκδότη", Καστανιώτης, 2005, "Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα", Καστανιώτης, 2007 -που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών Ε.KE.BI. 2007, "Η μοναξιά της ασφάλτου", Λιβάνης, 2008, και "Κοπέλα που σε λένε Φίνι", Λιβάνης, 2009. Συμμετείχε στις ανθολογίες διηγημάτων "Ελληνικά εγκλήματα", "Υπόγειες ιστορίες", "Το τελευταίο ταξίδι" - έντεκα νουάρ ιστορίες κ.ά. Ασχολείται με τη μετάφραση και γράφει κριτική λογοτεχνίας στην "Κυριακάτικη Αυγή" και στο περιοδικό "Διαβάζω".
Μη Διαθέσιμο
