Η Φιλοσοφία, η απαρχή κάθε γνώσης, βίωνε και βιώνει μια ατέρμονη μοναξιά. Ο συγγραφέας του παρόντος πονήματος, με μία ειρωνική και συνάμα κυνική διάθεση, προσεγγίζει τους "εφιάλτες" της Φιλοσοφίας. Αρχίζοντας από τις τρανταχτές αντιφάσεις των μελλοντολόγων περνάει στην υπόσταση της προσωπικότητας αυτών αλλά και όσων υποστηρίζουν όχι απαραίτητα μόνο την Μελλοντολογία αλλά οποιαδήποτε ενέργεια ως ακόλουθη της πνευματικής τους ανεπάρκειας. Τέλος, γίνεται μια όσο το δυνατόν ουσιαστική προσέγγιση του σοβαρού ζητήματος της ελεύθερης βουλήσεως, και το κατά πόσον οι μελλοντολόγοι, μέσω της παρανόησης και παρερμηνείας του συγκεκριμένου όρου αυτοαναιρούνται, ενώ οι προκατειλημμένοι επιστήμονες όπως και οι συνακόλουθοί τους, αυτοεξαπατόνται.
Αν το Σύμπαν είναι γέννημα ενός αυτού καθαυτού Παρόντος, τότε το μέλλον δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα χοντροκομμένο αστείο.
Ο Νίκος Ευθυμίου, γιος μαθηματικού, γεννήθηκε στην Άρτα στις 30 Μαΐου του 1986. Είναι απόφοιτος Μηχανικός Αυτοματισμού του Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Πειραιά. Η αρχική του σκέψη να σπουδάσει Φιλοσοφία δεν ευδοκίμησε, αν και αργότερα χαρακτήρισε αυτή του την ενέργεια ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του. Παρά ταύτα, η πολλών χρόνων μελέτη, και η έντονη ενασχόλησή του με τους κλάδους της Φιλοσοφίας, τον ώθησε στην συγγραφή του βιβλίου το οποίο και αποτελεί το πρώτο συγγραφικό του έργο. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
