Τι είναι αυτό που σε συνδέει μ' έναν τόπο; Και ποια σημασία έχει ο σύνδεσμος αυτός για την εσωτερική σου συγκρότηση; Ποια είναι εκείνα που βαραίνουν περισσότερο, όσα συγκρατεί η μνήμη και μεταπλάθει η νοσταλγία, ή όσα φέρνουν οι άμεσες εμπειρίες του παρόντος, με τη ζωντάνια και τη ρευστότητά τους;
Η Ευγενία, που ξεριζώθηκε παιδί από το αγαπημένο σπίτι της στην Πόλη, πασχίζει να ανασυστήσει στη Θεσσαλονίκη τη γαλήνια κι όμορφη ατμόσφαιρα του πατρικού σπιτιού της, παρά τη φτώχεια, τη μοναξιά, τα απανωτά αδιέξοδα. Δεν τα καταφέρνει πάντα. Όμως η ικανότητά της να απλώνει ένα χέρι προς τον άλλον, ανοίγοντάς του το σπίτι και την καρδιά της, την βοηθάει να βρει τον δρόμο για να συνδεθεί με την καινούργια πόλη και τους ανθρώπους της, κάνοντάς την δική της.
Γύρω της άνθρωποι που κινούνται σ' ένα σχήμα διαδρομής εξήντα χρόνων και που οι ατομικές τους ιστορίες συμπλέκονται με την συλλογική, νεοελληνική, πορεία μέχρι τη δεκαετία του ΄80.
Ένα ολοζώντανο, χυμώδες μυθιστόρημα που παρακολουθεί τρεις γενιές στον αγώνα τους για μια ζωή που αξίζει να την ζεις.
Η Ζωή Μπόζεμπεργκ γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι φιλόλογος και διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Lille. Έχει διδάξει σε Λύκεια και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά επιστημονικά περιοδικά και συλλογικά έργα.
Ο "Κόμπος" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
