Τρία κορίτσια, τρεις αδελφές, τρεις Μούσες. Η Μελπομένη, η Θάλεια, η Κλειώ. Μια μάνα, η Ουρανία, που αγωνίζεται μόνη να τις αναστήσει. Οι Μοίρες, όταν τις μοίραναν, είχαν αλλόκοτη διάθεση.
Η ζωή τεσσάρων γυναικών ξετυλίγεται με φόντο τη Βέροια της δεκαετίας του '70. Μια αυλή στην πάροδο Μουσών εννιά. Μικρά, γραφικά σπιτάκια τριγύρω και μια θεόρατη μουριά στη μέση.
Ποια πορεία σχεδίασαν οι Μοίρες για τα τρία κορίτσια; Σε ποια μονοπάτια άφησαν τα χνάρια τους οι μούσες; Διαδρομές απρόβλεπτες, πορείες τεθλασμένες. Με μόνο σταθερό σημείο αναφοράς έναν αριθμό: το εννιά στην πάροδο Μουσών.
Βέροια, Θεσσαλονίκη, Νέα Υόρκη. Τρεις κόρες, τρεις διαφορετικές ζωές. Όνειρα που γκρεμίζονται, θυελλώδεις έρωτες, σχέσεις κόντρα στο κατεστημένο. Και η Ουρανία, πάντα δίπλα στις θυγατέρες της, να παλεύει με θεούς και δαίμονες για να τις προστατεύσει.
Γεννήθηκα στη Βέροια, όπου και τελείωσα το δημοτικό. Αυτή είναι η πατρίδα μου, η πόλη της καρδιάς μου. Όσο κι αν οι ρίζες μου είναι στην Πελοπόννησο (την οποία επίσης αγαπώ). Όσο κι αν η εφηβεία και η μετέπειτα ενήλικη ζωή μου έχουν τη σφραγίδα της Αθήνας (η οποία απλά με φιλοξενεί). Εγώ είμαι Μακεδόνισσα!
Ο λόγος, γραπτός και προφορικός, πάντα με γοήτευε - και η μοναδική ελληνική γλώσσα, η γλώσσα μας. Η φιλολογία αναμενόμενη επιλογή. Ωστόσο πάντα πίστευα πως, αν κάνεις επάγγελμα αυτό που σε γοητεύει, κινδυνεύεις να το απομυθοποιήσεις, να το ξεθωριάσεις. Έτσι, και μετά από πολύ προβληματισμό, ακολούθησα την δεύτερη μεγάλη μου αγάπη: την Ιατρική. Τελείωσα το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, παντρεύτηκα με τον Μανώλη Αναστασίου, συμφοιτητή μου, κι αποκτήσαμε δυο γιους.
Εθνικό Σύστημα Υγείας, νοσοκομεία, εφημερίες. Συνέδρια, οικογένεια, ανατροφή παιδιών. Πολλές οι υποχρεώσεις, επί σειρά ετών. Και η πρώτη αγάπη να αρκείται στο διάβασμα βιβλίων. Αναρίθμητων. Ώρες πολύτιμες, αποθεματικό ανεκτίμητο. Μέχρι που άρχισε ο ελεύθερος χρόνος να γίνεται λίγο περισσότερος. Κι έτσι αποφάσισα να περάσω από την ανάγνωση στη συγγραφή.
