Το βιβλίο του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, ""Πέθανε πράγματι ο Μέγας Πάν;" Και άλλα κείμενα παντοδαπά", με φιλολογική επιμέλεια του Κώστα Μπουρναζάκη, συγκροτείται από έξι Ενότητες, υπό τους τίτλους: α) "Η αρχαιότητα και οι καταβολάδες της", β) "Βίβλου ζηλωτές και αντιλέγοντες", γ) "Ποικίλα Νεοελληνικά", δ) "Ώσπερ ο Πρωτεύς παντοδαπός", ε) "Καστρινοί και Καστροφόροι", στ) "Σκαλαθύρματα". Αποτελείται από 52 κείμενα: μελέτες, φιλολογικά δοκίμια, ομιλίες, κριτικές, και άρθρα, μιας ευρύτατης περιοχής των Γραμμάτων και των Τεχνών, που εκτείνεται από την Ελληνική, τη Ρωμαϊκή Αρχαιότητα, και τη Θρησκευτική Γραμματεία, έως την Νεοελληνική Λογοτεχνία και τον Πολιτισμό που άνθισε στην Κρήτη, από τα χρόνια του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου ως σήμερα.
Με την πλατιά πνευματική εποπτεία και τον γλαφυρό λόγο του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, αποτιμώνται δημιουργικές διαδρομές, επιδράσεις, ιδιομορφίες, και αθέατες όψεις, έργων του Ομήρου, του Πλάτωνα, του Αισχύλου, του Αριστοφάνη, του Πινδάρου, του Αμοργίνου Σημωνίδη, του Ισοκράτη, φτάνοντας ως τον Ιάμβλιχο, τον Οράτιο, τη Βίβλο, τον Καρλ Μάρξ, και τον Ρόμπερτ Μπέρτον. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης θα περιηγηθεί, συνάμα, σε καίρια και άγνωστα πεδία δημιουργών, όπως οι: Βιτσέντζος Κορνάρος, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Γιάννης Ψυχάρης, Δημήτρης Καπετανάκης Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Παντελής Πρεβελάκης, Σωκράτης Κουγέας, Θανάσης Βαλτινός, Άρης Μπερλής, Κώστας Μπουρναζάκης, Λάμπης Καψετάκης, Νίκος Λεβέντης, Βικτωρία Παπαδάτου. Ιδιαίτερη θέση στις μελέτες του συγγραφέα έχουν σπουδαίες ιστορικές μορφές, όπως: ο Καπετάν Μιχάλης Κόρακας, ο Καπετάν Πετρακογιώργης, και ο Πάτρικ Λη Φέρμορ. Στις εκπλήξεις της έκδοσης είναι το συναρπαστικό αφήγημα του Κοπιδάκη: "Η γενέθλιος ημέρα της εταίρας Πασιφίλης".
0 Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης γεννήθηκε το 1945. Σπούδασε κλασική φιλολονία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Χαϊδελβέργης. Υπηρέτησε σε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1997 και από το 1998 υπηρέτησε ως καθηγητής στο τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τώρα είναι ομότιμος Καθηνητής. Έχει γράψει: "Το Γ΄ βιβλίο των Μακκαβαίων και ο Αισχύλος" (1982)· "Αριάδνη. Σχόλια στον ερωτικό Σεφέρη" (1984)· "Γιώργος Σεφέρης και Μάρω. Αλληλογραφία" (επιμέλεια, 1986)· Λογγίνος, "Περί ύψους" (μετάφραση και σχόλια, 1990)· "Συμωνίδου, Ίαμβος κατά γυναικών" (1994)· "Οίνον επαινώ. Ανθολογία ποίησης για το κρασί" (1995)· "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας" (σχεδιασμός και επιμέλεια, 1999)· "Εν λόγω ελληνικώ..." (2003) κ.ά. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούν τον Αισχύλο, τη μετάφραση των Εβδομήκοντα, την Καινή Διαθήκη (θρησκειολονικο υπόβαθρο, γλώσσα και ύφος), την ελληνόφωνη Ιουδαϊκή γραμματεία, την ιστορία της ελληνικής γλώσσας, την Κρητική διάλεκτο, τη νεοελληνική ποίηση και την ιστορία των Κρητικών επαναστάσεων.
