Η διατριβή κινείται στον χώρο της νομικής επιστήμης. Στόχος είναι η αποσαφήνιση εννοιών, που αφορούν τις μειονότητες κατά το διεθνές δίκαιο.
Το Α΄Μέρος περιλαμβάνει τρία κεφάλαια. Το πρώτο ασχολείται με όλους τους κατά καιρούς προταθέντες ορισμούς της μειονότητος. Το δεύτερο αναλύει όλα εκείνα τα στοιχεία, που περιλαμβάνονται σε αυτούς. Το τρίτο διακρίνει τη μειονότητα από άλλες έννοιες (αυτόχθονες πληθυσμοί, μετανάστες, λαοί). Το Β΄ Μέρος περιλαμβάνει τέσσερα κεφάλαια. Το πρώτο αναλύει τις νομικές αρχές της μη διακρίσεως, της ισότητος και της θετικής προστασίας και την επίδρασή τους στην προστασία των μειονοτήτων. Το δεύτερο εξετάζει τους σκοπούς αυτής της προστασίας. Το τρίτο το έργο των διεθνών οργανισμών σε αυτόν τον τομέα (ΟΗΕ, Συμβούλιο Ευρώπης, ΟΑΣΕ, Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ το τέταρτο αναλύει όλα τα κατά καιρούς προβαλλόμενα ως μειονοτικά δικαιώματα. Το Γ΄Μέρος έχει τέσσερα κεφάλαια, που ασχολούνται με τα θεωρητικά ζητήματα της μειονοτικής προστασίας (νομική φύση των μειονοτικών δικαιωμάτων, τυχόν ύπαρξη συλλογικών δικαιωμάτων, η σχέση της προστασίας με το έθιμο και το αναγκαστικό δίκαιο).
Η διατριβή καταλήγει ότι τα μειονοτικά δικαιώματα είναι μάλλον ευάριθμα, ενώ παρατηρείται και μία τάση διευρύνσεώς τους. Πολλά, πάντως, παραμένουν ασαφή ακόμη και εναπόκειται στις αρμόδιες επιτροπές των διεθνών οργανισμών να τα αποσαφηνίσουν.
