Περί της βασιλείας στη νεώτερη Ελλάδα

Για πρώτη ίσως φορά επιχειρείται, καίτοι σε επίπεδο εισαγωγής, μια αντικειμενική και ταυτόχρονα σφαιρική παρουσίαση του πώς εφαρμόστηκε ο βασιλικός θεσμός στη νεώτερη Ελλάδα. Πρόκειται για προσπάθεια αποσαφήνισης και απάντησης στα περισσότερα ερωτήματα και τις σχετικές απορίες, όπου ο αναγνώστης, έχοντας ως θεμέλιο τα απαραίτητα στοιχεία για την πολιτική συμπεριφορά του Έλληνα διαχρονικά, καθώς και για τη σχέση που είχε πάντα με την πολιτική εξουσία κάθε μορφής, αντιλαμβάνεται γιατί, στο πέρας του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, επελέγη το συγκεκριμένο πολίτευμα, λαμβανομένων υπ' όψιν της ευρωπαϊκής συγκυρίας, της ανάγκης τερματισμού του φαύλου κύκλου των εμφυλίων συγκρούσεων, αλλά και των περί πολιτείας απόψεων που εκόμιζε η ελληνορωμαίικη παράδοση. Ακολουθεί η παρουσίαση της διαδρομής του βασιλικού θεσμού, κατά την έννοια κυρίως της αναζήτησης μιας βαθύτερης λαϊκής νομιμοποιήσεως, και η έκθεση της συνταγματικής διαστάσεως του ζητήματος, με έμφαση στις βαθιές αντιφάσεις των συνταγματικών κειμένων και στην ευπάθεια του πολιτεύματος της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζονται τρεις μορφές της Δυναστείας, όπου, στις αμφιλεγόμενες περιπτώσεις του Κωνσταντίνου Α' και της βασίλισσας Φρειδερίκης, επιχειρείται ο διαχωρισμός μύθου και ιστορικής πραγματικότητας. Η τρίτη ενότητα είναι αφιερωμένη στην κοινωνική και κοινωφελή προσφορά μελών των δύο Δυναστειών εν καιρώ ειρήνης αλλά και πολέμου, καθώς και στη θεμελιώδη και βαθιά κοινωνική διάσταση του βασιλικού θεσμού που αφορά την ψυχή και ανακαλεί τις έννοιες μύθος, κοινωνία, περιχώρηση, προσφορά και αγάπη. Στον επίλογο, τέλος, εξετάζονται οι λόγοι και οι τρόποι με τους οποίους διερράγη, κυρίως από τη Χούντα και μετά, η ισχυρή πλην δύσκολη σχέση ανάμεσα στον λαό και τη βασιλεία.