Οφείλουμε πάντα να πηγαίνουμε μπροστά, στην τύχη, ακόμα και στην πιο μικρή βόλτα, ορμώμενοι από το πνεύμα της αέναης περιπέτειας, αποφασισμένοι να μην επιστρέψουμε ποτέ.
Το "Περπατώντας" βασίζεται σε δύο διαλέξεις που έδωσε ο Θορώ προς το τέλος της ζωής του (το 1862) και συνοψίζει τις ιδέες του για τη φύση και τον άνθρωπο όπως διαμορφώθηκαν κατά τη μόνιμη παραμονή του στα δάση. Στη φύση δεν βλέπει μόνο την ομορφιά που τον περιβάλλει, αλλά και όλα τα εχέγγυα για την αληθινή ελευθερία και την ανάπτυξη του ατόμου, αφού εξάλλου "όλα τα σπουδαία πράγματα είναι άγρια και ελεύθερα". Και μας προτείνει το περπάτημα, τον καλύτερο δηλαδή τρόπο για να αποκαταστήσει κανείς την επαφή του με τη φύση και να βρει ξανά τον πρωτόγονο και δημιουργικό εαυτό του, που έχει διαφθαρεί και παρακμάσει από τα "επιτεύγματα" του πολιτισμού.
Ο Χένρυ Ντέηβιντ Θόρω (1817-1862) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οραματιστές της Αμερικής του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης και σπούδασε στο Χάρβαρντ (1833-1837) κλασική φιλολογία, φυσική ιστορία και μαθηματικά. Αργότερα διδάσκει σε διάφορα σχολεία για να έρθει σύντομα σε σύγκρουση με το αυταρχικό παιδαγωγικό σύστημα. Από το 1838 έως το 1841 διευθύνει μαζί με τον αδερφό του ένα μικρό σχολείο, κατόπιν δε (1841-1843) συνεργάζεται με το περιοδικό "Dial" που εξέδιδε ο Έμερσον. Ελεύθερο πνεύμα και βαθύς γνώστης της φιλοσοφίας της ζωής έζησε για δύο χρόνια (1845-1847) στην περιοχή Walden Po στις όχθες της λίμνης Ουώλντεν, σε μια αρμονική διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητας μέσα στην αδιάσπαστη ενότητα της φύσης. Στο "Ουώλντεν" το οποίο εξέδωσε το 1854 περιγράφει τη μύησή του στις υψηλές αποχρώσεις της πνευματικής ηδονής, ξαναβιώνοντας την αρχική ενότητα του κόσμου και την πνευματική ανύψωση του ανθρώπου που, σε σύνδεση με το εξωτερικό του περιβάλλον, δεν έχει να κάνει με τη συνήθη κακοποιό διάθεση για ζωή. Ο Θόρω έγραψε επίσης ποιήματα, δοκίμια, το 14τομο "Ημερολόγιο" ("Journal") καθώς και το "Resistance to civil government" που έγινε γνωστότερο με τίτλο "Πολιτική ανυπακοή" ("Civil disobedience", 1849), έργο στο οποίο κηρύσσει την παθητική αντίσταση απέναντι σε μια άδικη μορφή εξουσίας. Πολέμιος του δουλοκτητικού συστήματος, βοήθησε πολλούς σκλάβους να δραπετεύσουν. Οι ιδέες του επηρέασαν, στον 20ο αιώνα, τον Μαχάτμα Γκάντι, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, κ.ά.
