Ο Βασίλης Κατσικονούρης, μια από τις σημαντικότερες νέες δυνάμεις μας στη δραματουργία, έχει έως τώρα αιφνιδιάσει για τα θέματα που επεξεργάζεται [...] Η κατανάλωση, η τέχνη και η επιστήμη, η επικοινωνία και οι νόμοι της εξάρτησης και δημιουργίας αναγκών, ο πλασματικός κόσμος της τέχνης και ο ορθολογισμός της επιστημονικής τεκμηρίωσης είναι οι παγίδες που στήνονται για να βοηθήσουν ή να εκμεταλλευτούν ή να υπονομεύσουν αυτόν τον θηλυκό Μίνσκιν που λειτουργεί σαν καταλύτης και με την σειρά του διαλύει τις προθέσεις τους και αλλοτριώνει τον βίο τους. Και όταν επιλέγει ως πραγματικότητα την φυγή στο άλλο, αφήνει στο περιβάλλον μια αίσθηση απώλειας και ενοχής [...] Το έργο του Κατσικονούρη χάρη και στην καλή παράσταση αποδεικνύει πως το ελληνικό έργο συνεχίζει να μας προικίζει με νέες οπτικές γωνιές λήψης.
(Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Tα Νέα", 30.04.2012)
[...] μας προσελκύει η παράκαμψη των χαραγμένων δρόμων η οποία, ας το ομολογήσουμε τώρα, συνδέει αυτό το έργο τόσο με "Το Γάλα" και τους "Αγνοούμενους", όσο και με την υπόλοιπη δραματουργία του συγγραφέα. Ο Κατσικονούρης ταξιδεύει ασταμάτητα και συνεχίζει να μας θυμίζει εκείνες τις ξεθωριασμένες πινακίδες στις άκρες των πολύβουων αυτοκινητόδρομων: πάροδος, παράκαμψη, έξοδος. Πρέπει να στρίψουμε;
(Γιώργος Πεφάνης)
Ο Βασίλης Κατσικονούρης γεννήθηκε το 1960 στο Κιλκίς. Στην Αθήνα ζει από δώδεκα ετών. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζεται ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1990 έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο, το "Εντελώς Αναξιοπρεπές", το οποίο δέκα περίπου χρόνια αργότερα, το 2001, βραβεύτηκε στο Διεθνή Διαγωνισμό του ιδρύματος Ωνάση και το 2004 παρουσιάστηκε στο θέατρο Στοά σε σκηνοθεσία Γιάννη Αναστασάκη (Π. Ορκόπουλος, Εύα Καμινάρη, Θ. Παπαγεωργίου, Ευδ. Σουβατζή, Π. Πολυκάρπου, Ηλ. Κατέβας, Ειρ. Χέλιου, Δ. Θεοδώρου, Αλ. Κούρος). Την ίδια χρονιά παρουσιάζεται και στο Εθνικό θέατρο στην Πειραματική Σκηνή το έργο "Καλιφόρνια νρίμιν" (Α΄ Κρατικό Βραβείο θεατρικού έργου 2002) σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, με τους Δημοσθένη Ελευθεριάδη, Στάθη Μαντζώρο, Εύη Σαουλίδου, Κατερίνα Φωτιάδη. Πιο πριν, το 1999 και το 2002, είχαν παρουσιαστεί, αντίστοιχα, τα έργα "Λεπτή γραμμή" και "Μπάμπουσκα" από την Ομάδα Κουάντα. Το 2006 λαμβάνει το Γ΄ Κρατικό Βραβείο θεατρικού έργου για τη "Φανέλα" και το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς ξεκινάει, σε σκηνοθεσία Ν. Μαστοράκη, τις παραστάσεις του "Το γάλα" στο Εθνικό θέατρο (Νέα Σκηνή - Θέατρο Χώρα), όπου και συνεχίζεται για την επόμενη περίοδο. Έργα του παρουσιάστηκαν στη Γερμανία (2006, Φεστιβάλ Ευρωπαίων Δραματουργών, Βισμπάντεν, Φρανκφούρτη), στο Βελιγράδι (2008-09-10, Belgrade Drama Theatre), στη Βαρσοβία (2009-10, Θέατρο Kamienica) και στην Κύπρο (2007-2009 Ανοιχτό Θέατρο, Θέατρο Διόνυσος και 2009-10 Θέατρο Επίγονοι). Το 2011 προβλήθηκε η ταινία "Το Γάλα" βασισμένη στο ομώνυμο έργο (Κέδρος, 2006) και σε σενάριο του συγγραφέα (Σκηνοθεσία: Γιώργος Σιούγας). Άλλες δραστηριότητες του είναι η μουσική σύνθεση και στιχουργία. Μεταξύ άλλων έγραψε τη μουσική για την παράσταση "Λεπτή γραμμή", ενώ συμμετείχε και στη μουσική της παράστασης "Μπάμπουσκα". Συνεργάζεται επίσης κατά καιρούς με το περιοδικό "Μανδραγόρας".
