ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΙΣ

Λιθαράκια μάζεψα με το μικρό μου το μυαλό και την φτωχή μου νοημοσύνη, για να κτίσω τους δύο δίδυμους πύργους που φάνηκαν στο στερέωμα της Εκκλησίας και του μοναχισμού στις έσχατες και χαλεπές ημέρες. Ξέρω ότι όλα αυτά που συνέλεξα είναι βοτσαλάκια της ακρογιαλιάς και δεν γνωρίζω αν κτίζουν πύργο. Είμαι όμως σίγουρος πως όλοι όσοι διαβάσουν το βιβλίο αυτό θα πάρουν ένα χαλικάκι από την θάλασσα και θα το βάλουν στο στόμα τους, για να σταματήση να εκφέρη τα άτοπα, τα άσεμνα, τα κακά. […] Αυτοί οι δύο αληθινοί ασκητάδες του εικοστού αιώνα, ο ένας με ένα ντορβά στην πλάτη και ο άλλος με ένα μονόξυλο, γύρισαν κάθε νησί, κάθε πόλη και χωριό, και ευαγγέλισαν τον κόσμο σε δύσκολα χρόνια: στην μικρασιατική καταστροφή, στον μεσοπόλεμο, στον εμφύλιο σπαραγμό και στα χρόνια που άσκησε η απομάκρυνση από τον Θεό, οι αμφισβητήσεις, η εκκοσμίκευση της Εκκλησίας και η διαφθορά κάθε τάξεως και κάθε αρχής και εξουσίας.
Τα πάντα χρησιμοποίησαν για να επαναφέρουν το απολωλός πρόβατο. […]