Ο Jules Supervielle σφραγίζει με την προσωπικότητά του τον εικοστό αιώνα καθώς, χάρη στην ποιητική του οξυδέρκεια και την εικονοκλαστική του δύναμη, διαχειρίζεται αντρίκεια μια βαρύτιμη, παμπάλαια όσο και μυστηριακή κληρονομιά, και παραμένει ο απαράμιλλος εκφραστής, ο γλαφυρός απολογητής και ο ανιδιοτελής απόγονος-εκτελεστής της θέλησής της, σώζοντάς τη και διαιωνίζοντας την.
"Ο Supervielle κατέχει το μυστικό των μεγάλων κατασκευαστών, τη λεπτότητα της απόχρωσης, κάτι που του επιτρέπει να μετακινεί ένα τρομερό βάρος και να το εναποθέτει στο επιθυμητό σημείο με απόλυτη ακρίβεια, διαταράσσοντάς το τόσο λίγο, που η ίδια η θέληση αυτού του υπάκουου πράγματος να μπορεί, κατά κάποιον τρόπο, να επιβιώσει από τούτη την αυταρχική κίνηση."
(Rainer Maria Rilke)
Ο Ζυλ Συπερβιέλ γεννήθηκε το 1884 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και πέθανε το 1960 στο Παρίσι. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για να παρακολουθήσει πολιτικές επιστήμες, διέκοψε όμως τις σπουδές του εξαιτίας μιας ελαφράς νευρασθένειας. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στα μετόπισθεν. Από το 1939 ως την απελευθέρωση έζησε στο Μοντεβιδέο. Εκτός από ποίηση έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα, καθώς και το λιμπρέτο της όπερας του Νταριούς Μιγιώ, "Bolivar". Ποιητικές συλλογές: "Debarcaderes", 1922· "Gravitations", 1925· "Poemes (1935-1945)" , "L' escalier" , 1956· "Le corps tragigue", 1959· κ.ά.· Μυθιστορήματα: "Le voleur d' enfants", 1926· "Le survivant", 1928, κ.ά.
