Πολωνία 1939

Αμέσως μετά την ανακήρυξή της ως ανεξάρτητου κράτους με τη λήξη του Α' ΠΠ, η Πολωνία κλήθηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό της δια των όπλων. Με το νεοπαγές κράτος να προσπαθεί να επιβιώσει στη σκιά δύο γιγάντων, της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ, οι Πολωνοί δεν διέθεταν άλλη επιλογή από το να στραφούν στη Δύση αναζητώντας εκεί την προστασία ισχυρών συμμάχων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους πανίσχυρους γείτονές τους. Και πράγματι η Γαλλία, η θεωρούμενη ως στρατιωτική υπερδύναμη της εποχής, παρέσχε τις εγγυήσεις πάνω στις οποίες η Πολωνία στήριξε τον αμυντικό της σχεδιασμό. Όταν όμως, τον Σεπτέμβριο του 1939, τα δύο ολοκληρωτικά καθεστώτα αποφάσισαν να παραμερίσουν τις πολιτικές και ιδεολογικές τους διαφορές, και να διαμοιράσουν από κοινού τη νεοσύστατη δημοκρατία, θα αποδεικνυόταν πως οι γαλλικές εγγυήσεις δεν είχαν κανένα αντίκρισμα. Υπό τις συνθήκες αυτές, και για περισσότερο από έναν μήνα, το πολωνικό έθνος έδωσε έναν σκληρό και μοναχικό αγώνα προκειμένου να τιμήσει τα όπλα και τις παραδόσεις του, ασχέτως αν το αποτέλεσμά του ήταν προδιαγεγραμμένο. Αλλά και μετά την κατάληψη της πατρίδας τους, οι Πολωνοί θα συνέχιζαν να μάχονται με την ίδια γενναιότητα εναντίον του Άξονα, σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά θέατρα μέχρι και το τέλος του Β' ΠΠ.