Υπάρχουν πολλές δυσκολίες όταν κανεις καλείται να γράψει σχετικά µε το θέµα των χειρουργικών προσπελάσεων. Κατ' αρχήν το πλήθος των προσπελάσεων που έχουν περιγραφεί δεν είναι δυνατόν να µετρηθεί. Ακόµn και µια φευγαλέα εξέταση τnς βιβλιογραφίας αποκαλύπτει ότι αυτή είναι απέραντη, διακλαδίζεται στις σηµαντικές χειρουργικές δηµοσιεύσεις αυτού του αιώνα και φθάνει µέχρι τα παλαιότερα ιατρικά άρθρα. Αναγκαστικά, έπρεπε να υπάρξει µια επιλογή και n επιλογή συνεπάγεται αναπόφευκτα τnv παράλειψη.
Δεύτερο, το ζήτηµα τnς αποδεδειγµένης αξίας µιας προσπέλασης σπάνια µπορεί να προσδιορισθεί. Όταν οι περισσότερες καθιερωµένες "κλασικές" προσπελάσεις εξετασθούν κριτικά µπορεί να βρεθεί ανάµεσα στις εργασίες ενός άσnµου συγγραφέα µια προnγούµεvn περιγραφή µε αξιοσnµείωτn οµοιότnτα. Κατά τον ίδιο τρόπο, είναι σύνηθες να βρει κανείς ένα ακόµα µεγαλύτερο αριθµό µεταγενέστερων περιγραφών µε αξιώσεις πρωτοτυπίας, ενώ οι αποκλίσεις τους από τnv κλασική µέθοδο είναι τόσο λεπτές, ώστε να διαφεύγουν από όλες τις αναλύσεις εκτός από τnv πιο λεπτοµερή. Εν τούτοις, κατά τn συγγραφή αυτού του βιβλίου αισθάνθηκα ότι παρά ταύτα θα ήταν προσφορά κακής υπηρεσίας να αποκλεισθούν από το κείµενο οι από µακρού καθιερωµένες επώνυµες προσπελάσεις.
Τρίτο, είναι ασυνήθιστο για ένα χειρουργό να κάνει µια προσπέλαση περισσότερο από µια ή δύο φορές χωρίς να προσθέσει λίγες δικές του "πινελιές". Αυτές οι εξωραΐσεις µπορεί επίσης να περάσουν σε µας από τους συνεργάτες και τους δασκάλους µας χωρίς ιδιαίτερα σχόλια, µε αποτέλεσµα τηv τάση να κατακρίνουµε κάθε περιγραφή που δεν τις περιλαµβάνει: Απολογούµαι προκαταβολικά για οποιεσδήποτε παραλείψεις τέτοιου χαρακτήρα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
