Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την ανθρωπολογική θεωρία που ο Pierre Bourdieu θεώρησε αναγκαίο να συγκροτήσει προκειμένου να θεμελιώσει την επιστημονική του έρευνα. Είτε αντιστρέφει, έτσι ώστε να λύσει ή να διαλύσει τελείως τα ερωτήματα που έθεσαν στον εαυτό τους οι "δομιστές" φιλόσοφοι, όπως είναι λόγου χάριν το πρόβλημα του "υποκειμένου" της πράξης, είτε θέτει σε δοκιμασία τις αναλύσεις των Strawson, Austin, Wittgenstein, Kripke -ή φιλοσόφων, κλασικών, που εσκεμμένα στρατολόγησαν για ιδιοτελή χρήση- ο κοινωνιολόγος Pierre Bourdieu, παρόλο που αρνείται ότι "παριστάνει τον φιλόσοφο", χειρίζεται με έναν εντελώς νέο τρόπο ορισμένα ουσιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα. Και το εννοιολογικό διάγραμμα που αναδύεται από το αναδρομικό αυτό σχόλιο εμφανίζει, κάτω από μία εντελώς νέα οπτική, ένα από τα σημαντικότερα έργα του καιρού μας.
