Στο μουντό και ασφυκτικό περιβάλλον μιας επαρχιακής πόλης, στην Ισπανία του 19ου αιώνα, η Ρεχέντα αναζητά την ευτυχία μέσα από τη θρησκεία, το γάμο, και τελικά τη μοιχεία. Η αναζήτηση θα αποβεί μάταιη, άγονη, καταστροφική.
Δεξιοτέχνης του ρεαλισμού, ο Κλαρίν συνθέτει ένα ζωντανό και σατιρικό πορτραίτο της κοινωνίας της εποχής του, εξερευνώντας διεισδυτικά την εσωτερική ζωή των χαρακτήρων του. Η Ρεχέντα παρουσιάζει τον ίδιο συναρπαστικό συνδυασμό εξαιρετικού χιούμορ, σοβαρότητας και ήθους με το άλλο αριστούργημα της ισπανικής γραμματείας, τον Δον Κιχώτη.
Η Ρεχέντα του Κλαρίν είναι το σημαντικότερο ισπανικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα και τοποθετείται δίπλα στην Μαντάμ Μποβαρύ, του Φλωμπέρ, στη βιβλιοθήκη των αριστουργημάτων της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
To πραγματικό του όνομα είναι Leopoldo Alas (Θαμόρα 1852 - Οβιέδο 1901). Διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Οβιέδο, πόλη στην οποία έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Άρχισε τη συγγραφική του δραστηριότητα σε νεαρή ηλικία, ως ανταποκριτής της εφημερίδας El Dia στην Ανδαλουσία, όπου κάλυπτε τα εγκλήματα της περίφημης σπείρας κακοποιών της εποχής "Το μαύρο χέρι". Το πλούσιο έργο του περιλαμβάνει εκτός από το Λα Ρεχέντα (La Regenta) (1883-85), πολυάριθμες δημοσιογραφικές εργασίες, δοκίμια, κυρίως φιλολογικά, πέντε νουβέλες Pipa (1879), Su unico hijo (1890), Cuervo, Supercheria και Dona Berta (1892) και περισσότερα από εβδομήντα διηγήματα, από τα οποία ξεχωρίζουν ορισμένα όπως: Adios, Cordera!, Cuentos Morales (1896) και El senor y lo demas son cuentos (1893). Το πεζογραφικό του έργο τοποθετείται μαζί με το έργο του Μπενίτο Πέρεθ Γκαλδός (1843-1920) στην κορυφή του ισπανικού ρεαλιστικού και νατουραλιστικού μυθιστορήματος. Με την αφηγηματική του πολυπλοκότητα και την τεχνική και γλωσσική του αρτιότητα εγκαινιάζει το σύγχρονο ισπανικό μυθιστόρημα.
