Μέρος Α΄, "Ησαΐα χόρευε": Δέκα ευθυμογραφήματα γύρω από το γάμο. Σατιρίζονται σ' αυτά όλες οι λόξες αντρογύνων και πεθερικών, που κάνουν τον έγγαμο βίο αβίωτο. Μαζί με τη σάτιρα, όμως, γίνεται και σαφής υπόδειξη του τρόπου που θα μπορούσαν ν' αποφευχθούν όλα αυτά κι ο γάμος ν' αποτελεί ευλογία κι όχι κατάρα. Πολλά έχουν να ωφεληθούν και τ' αντρόγυνα που βρίσκουνται σε διάσταση, κι εκείνα που ζουν αρμονικά, για να μη φτάσουν σε διάσταση.
Μέρος Β΄, "Ο φουκαράς ο Χάιτας": Σάτιρα μιας σοβαρώτατης δίκης για ομολογημένο φόνο, που καταλήγει σε φάρσα. Το έργο είναι, φυσικά, γραμμένο σε μορφή δίκης.
Ο Γιάννης Γ. Μπενέκος γεννήθηκε στο χωριό Χουλιαράδες της Ηπείρου. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές - Οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Πολέμησε στην Αλβανία έχοντας το βαθμό του έφεδρου υπολοχαγού, καθώς και στην κατοχική αντίσταση, με τις γνωστές συνέπειες.
Πήρε πρώτο βραβείο διηγήματος σε Πανελλήνιο διαγωνισμό. Μέλος της εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών και δύο φορές μέλος του Δ. Συμβουλίου αυτής.
Ασχολήθηκε με το διήγημα, το ευθυμογράφημα, τη σάτιρα, τη βιογραφία, τη λογοτεχνική ιστορία, το ρομάντζο, το θέατρο, το γλωσσικό-ορθογραφικό ζήτημα, μεταφράσεις, καθώς και διασκευές σε πεζό λόγο των αρχαίων τραγωδιών.
Η κριτική, ομόφωνα, χαρακτήρισε το έργο του σαν πολύτιμη προσφορά στα Γράμματά μας.
Το Κράτος τιμώντας τις "σημαντικές υπηρεσίες του" στα Ελληνικά Γράμματα", του απένειμε ισόβια τιμητική χορηγία.
