Κραδασμοί υπόκωφοι
στην κορυφή της αυταπάτης
κι ο χρόνος, γδάρτης των ψυχών,
με τον σουγιά του στίχους ξελεπίζει,
μες στο βαθύ πηγάδι των λυγμών.
Συλλογισμοί απόκρυφοι
στη λογική του παραλόγου
κι ο κόσμος λάτρης των δειλών,
με τη σιωπή του ήρωες βαφτίζει
μια κάστα τιποτένιων αρχηγών.
