1905. Ο Μακεδονικός Αγώνας δονεί την Μακεδονία. Έλληνες, Τούρκοι, Βούλγαροι, ο ένας εναντίον του άλλου σε έναν ακήρυχτο πόλεμο, όπου η ζωή, ο θάνατος, η αγάπη, η έχθρα, βαδίζουν χέρι-χέρι. Δυο ελληνικές οικογένειες ταλανίζονται, πικραίνονται, μαυροφορούνται... Τούρκοι κλέβουν ένα μικρό αγόρι που αναγκάζεται να ζήσει μια ψυχοφθόρα περιπέτεια... Ένα γενναίο κορίτσι συμμετέχει στον Μακεδονικό Αγώνα, χάνει αγαπημένους, αναλώνεται... Μια νεαρή δασκάλα κρατά με σθένος τον επικίνδυνο δρόμο της και τον ακριβό της έρωτα... Μια Ελληνίδα αγωνίστρια και ένας Τούρκος γιούζμπασης αγαπιούνται με πάθος... Αντίπαλοι βοηθιούνται και φιλιώνουν σε δύσκολες ώρες... Είναι όλοι διαβατάρικες ζωές μέσα σ’ έναν άγριο κόσμο. Στους δύσκολους δρόμους της ματωμένης Μακεδονίας πορεύονται και αγωνίζονται με περίσσεια αυτοί, οι τόσο μικροί, οι τόσο μεγάλοι...
Η Μηλίτσα Αγιαννίτου-Παυλοπούλου είναι γιατρός παθολόγος. Γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Έμαθε γαλλικά στη πόλη της, φοιτώντας στην ελληνογαλλική σχολή θηλέων "Άγιος Βικέντιος". Κάτοχος των πτυχίων Superieur I, Superieur II, Sorbonne I, έζησε στο Παρίσι για έξι χρόνια. Εκεί σπούδασε ιατρική στη Faculte de Medecine de Paris, Hopital Broussais-Hotel-Dieu, και αργότερα, στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και έλαβε την ειδικότητα της παθολογίας. Κατά τη διαμονή της στο Παρίσι, παράλληλα με την ιατρική φοίτησε και στη Σορβόνη, τμήμα γαλλικής Λογοτεχνίας ( Section Litterature). Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, παρακολούθησε το τετραετές, ειδικό για καθηγητές γαλλικών Τμήμα της Γαλλικής Ακαδημίας Αθηνών και αποφοίτησε λαμβάνοντας το δίπλωμα καθηγητών γαλλικής γλώσσας και παιδαγωγικής μετεκπαίδευσης. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών της, δίδαξε γαλλικά σε παράρτημα της Γαλλικής Ακαδημίας Αθηνών, ενώ συγχρόνως ασχολήθηκε με μεταφράσεις. Το αποκλειστικό επάγγελμα της εδώ και είκοσι πέντε χρόνια είναι η ιατρική, την οποία ασκεί σε νοσοκομείο της Αθήνας. Είναι παντρεμένη με το γιατρό Βασίλειο Γ. Παυλόπουλο και έχει μια κόρη και ένα γιο.
