Τα "Δημώδη Ονόματα των Φυτών" του ερευνητή Θ. Χελντράιχ είναι σημαντική μαρτυρία η οποία πιστοποιεί το ενδιαφέρον ξένων λογίων και επιστημόνων, μαρτυρία η οποία επιπλέον υπερβαίνει το στενό ενδιαφέρον των ειδικών. Οι περίτεχνες ονομασίες απέραντου αριθμού βοτάνων και ανθέων, διάσπαρτων στον ελληνικό χώρο, υπήρξε πάντα πηγή αναζητήσεων, αλλά και προβληματισμών ως προς τον πλούτο της γλώσσας μας.
Ο εμπεριστατωμένος πρόλογος του αείμνηστου καθηγητή Σπ. Μηλιαράκη είναι κατατοπιστικός και δείχνει τον πλούτο και την αγάπη του κοινού για τα βότανα. Ξαφνιάζει δε η περίτεχνη χρήση της γλώσσας και μάλιστα στα λιγότερο μορφωμένα κοινωνικά στρώματα. Επιπλέον προσφέρει στον αναγνώστη ζωντανές ευκαιρίες να προχωρήσει και σε ευρύτερες ανθρωπολογικές, γλωσσολογικές και λαογραφικές εκτιμήσεις. Πρόκειται για θησαυρό που είναι ταυτόχρονα και πολιτισμική μαρτυρία με πολλαπλά μηνύματα.
Η φωτοαναστατική επανέκδοση του Λεξικού μεταφέρει τον αναγνώστη σε τεχνικές του παρελθόντος και τον βεβαιώνει ως προς την ποιότητα και τον πλούτο του έργου παλαιότερων ερευνητών της Βοτανικής.
Γερμανός βοτανολόγος, γεννήθηκε στη Δρέσδη το 1822 κι έφτασε στην Αθήνα σε ηλικία 20 ετών, με το κύμα επιστημόνων που ακολούθησε τον Όθωνα. Έζησε ως το τέλος της ζωής του (για περίπου 60 χρόνια) στην Ελλάδα. Ταξίδεψε σε όλη τη χώρα, μελέτησε τη χλωρίδα κι έκανε τις περισσότερες και σημαντικότερες βοτανικές ανακαλύψεις από οποιονδήποτε άλλον πριν ή ύστερα από αυτόν. Έγινε διευθυντής του Βοτανικού Κήπου και, σε συνεργασία με τον βοτανολόγο και εκδότη του σπουδαίου περιοδικού "Γεωπονικά", Θεόδωρο Ορφανίδη (1817-1886), ήταν οι θεμελιωτές της σύγχρονης βοτανικής επιστήμης στην Ελλάδα. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1902.
