Σκοπός του βιβλίου είναι να αποσαφηνίσει το περιεχόμενο και να εξετάσει τα όρια της κοινωνιολογικής γνώσης. Παράλληλα, επιχειρεί να καταδείξει την ανεπάρκεια, και κατά συνέπεια τη μειωμένη σημασία, μιας απαλλαγμένης από κοινωνικό νόημα φυσικοεπιστημονικής μεθοδολογίας στο χώρο των κοινωνικών επιστημών.
H κοινωνιολογία δεν περιορίζεται στις τεχνικές του εφικτού συνθλίβοντας την τέχνη του ιδιαίτερου, ούτε αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές δομές ως απόλυτα σταθερές οντότητες.
H άνοδος της κοινωνικής γνώσης και η επιστημονική της σύλληψη θα πρέπει να στηρίζεται στη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο υποκειμενικό περιεχόμενο της κοινωνικής πράξης και στην αντικειμενική κοινωνική δομή. O ακρωτηριασμός ή η απαξίωση του ενός πόλου της διαλεκτικής αυτής σχέσης δημιουργεί ανυπέρβλητα πρακτικά και εννοιολογικά προβλήματα σε μια επιστήμη για την κοινωνία.
Ο Νίκος Ναγόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην κοινωνιολογία και την κοινωνιογλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με γνωστικά αντικείμενα: Μεθοδολογία και Θεωρία των Κοινωνικών Επιστημών και Κοινωνιολογία της γνώσης. Συμμετέχει ως συντονιστής και διδάσκων μαθήματος με τίτλο "Θεωρία και Κοινωνιολογία των Οργανώσεων" στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών με τίτλο: Έρευνα για την Τοπική Κοινωνική Ανάπτυξη και Συνοχή του Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου. Υπήρξε ακαδημαϊκός εμπειρογνώμονας και ερευνητής των Υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικής Προστασίας Ελλάδας και Κύπρου για την αξιοποίηση της κοινωνικοεπιστημονικής γνώσης στα Εθνικά Σχέδια Δράσης για την Απασχόληση και την Κοινωνική Προστασία και για την ενσωμάτωση των αρχών της ίσης μεταχείρισης στην Κυπριακή Νομοθεσία.
