Τα (μικρά) δοκίμια του παρόντος τόμου γράφτηκαν σε μια διαρκή περίοδο αναζήτησης του μέσα μπορετού, κι είν’ αποτέλεσμα του μέσα τοκετού, συνιστώντας μίλημα ψυχής κι έκφραση του αθεώρητα συλλοϊκού. Αποτίνονται σε όποιον επιθυμεί να ιδωθεί βαθιά του και αποκαλυπτόμενος στον εαυτό του να συγκλονιστεί και να ξανακοιταχτεί. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να θεωρηθούν ενοράσεις ή υπερβατικοί λογισμοί, αλλά σκέψεις -και κατ’ επέκταση πράξεις- της ψυχής.
Ο Αντώνιος Β. Καπετάνιος γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '60 σε μια γραφική κωμόπολη του Παγασητικού κόλπου, στη Νέα Αγχίαλο του νομού Μαγνησίας. Σπούδασε στη Δασολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης την επιστήμη της Φύσης και ειδικεύτηκε στην προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος. Αφού εργάσθηκε επί σειρά ετών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ως Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, στο τέλος κατέληξε στην Αθήνα, όπου πλέον ζει και εργάζεται μόνιμα. Έχει ασχοληθεί με την περιβαλλοντική αρθρογραφία, το κοινωνικό και ιστορικό δοκίμιο, το διήγημα και την ποίηση, με ανάλογες δημοσιεύσεις. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού.
