Τα ροκ γκρουπ και οι μοναχικοί αοιδοί έχουν το συνήθειο να παύουν για λίγο τις δραστηριότητές τους και να κάνουν έναν απολογισμό της πορείας τους. Συχνά, το αποτέλεσμα της εν λόγω ανάπαυλας είναι η κυκλοφορία μιας ανθολογίας με επιλεγμένα από τους ίδιους τραγούδια, που αποδίδεται στο κοινό με την ονομασία "The singles". Τα μεμονωμένα, τα ξεχωριστά τους τραγούδια.
Μπορεί να πράξει κάτι αντίστοιχο ένας συγγραφέας; Ειδικά αν η επιλογή του αφορά κείμενα που βρίσκονται σε εξαντλημένα στην πλειονότητα έργα του; Ή, ακόμα, σε σπάνια βιβλία του, όπως το Άσ' τον Μπομπ Μάρλεϋ να περιμένει, τα οποία αποτελούν τρόπον τινά συλλεκτικά αντικείμενα;
"Τα σιγκλάκια" είναι μικρά σε έκταση αυτοτελή κείμενα που δίνουν το στίγμα μιας πορείας η οποία ξεκίνησε το 1986 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Παράλληλα, αποτυπώνουν το κλίμα μιας εποχής, που ενώ ξεκίνησε φωτεινά, ανάλαφρα σχεδόν, άρχισε σταδιακά να χάνει το χρώμα της, για να οδηγηθεί τελικά στην αναδίπλωση.
Πρώτη πλευρά
1. Άσ' τον Μπομπ Μάρλεϋ να περιμένει (1986)
2. Νέα Υόρκη - που να πάρει ο άνεμος (1986)
3. Ιστορίες της πόλης (1987)
4. Μουσική των νησιών (1987)
5. Άνιμα (1987)
6. Το μοναδικό ταμπού (1988)
7. Το ύφος του Οδυσσέα (1988)
8. Τα άχραντα των αχράντων μυστηρίων (1988)
Δεύτερη πλευρά
1. " Γκολφ " (1995)
2. Έι, Τζο (1995)
3. Όταν ήμουν μικρός με φωνάζαν Τσίρο (1995)
4. Ο αλιέας και ο ψαράς (2000)
5. Ο Πρώσος αξιωματικός (2000)
6. Όλες οι μέρες Κυριακή (2000)
7. Φημίζονται για την ομορφιά τους (2009)
8. Η κλοπή του Μπιγκ Μπεν (2009)
Τα σιγκλάκια του 1986 περιλαμβάνονταν στη συλλογή διηγημάτων "Άσ' τον Μπομπ Μάρλεϋ να περιμένει". Τα σιγκλάκια του 1987 στην τριλογία "Η πόλη με τα χίλια πρόσωπα", και του 1988 στο μυθιστόρημα "Το τραγούδι των τροπικών". Τα σιγκλάκια του 1995 περιλαμβάνονταν στην ανανεωμένη επανέκδοση από "Το τραγούδι των τροπικών", και του 2000 στη συλλογή διηγημάτων "Όλες οι μέρες Κυριακή". Με εξαίρεση την τελευταία συλλογή, τα παραπάνω βιβλία δεν διατίθενται πλέον στην αγορά. Το διήγημα "Φημίζονται για την ομορφιά τους" είναι αδημοσίευτο, ενώ "Η κλοπή του Μπιγκ Μπεν" δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία την ημέρα των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Ο Κώστας Αρκουδέας γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Έκανε σύντομες καλοκαιρινές δουλειές στα νησιά και πιο μόνιμες αθηναϊκές. Μετά την επιστροφή του από τη Σαντορίνη, όπου έμεινε τέσσερα χρόνια, εργάστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ παράλληλα ήταν σύμβουλος σε εκπομπή βιβλίου στην κρατική τηλεόραση. Δημοσίευσε για πρώτη φορά το 1986 τη συλλογή διηγημάτων "Άσ’ τον Μπομπ Μάρλεϋ να περιμένει". Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Η πόλη με τα χίλια πρόσωπα" (1987), "Το τραγούδι των τροπικών" (1988), "Το παλιό δέρμα του φιδιού" (1992), "Τα κατά Αιγαίον πάθη" (1994), "Ποτέ τον ίδιο δρόμο" (1999), "Ο πειρατής" (2003), "Ο Μεγαλέξανδρος και η σκιά του" (2004), "Ο αριθμός του Θεού" (2008). Ακόμα έχει εκδώσει τις νουβέλες "Και πρόσεχε να μην πετρώσεις" (1996), "Αναζητώντας την ιδανική γυναίκα" (2002), τη συλλογή διηγημάτων "Όλες οι μέρες Κυριακή" (2000), τη συλλογή μικρών κειμένων "Τα σιγκλάκια" (2010) και το παραμύθι "Η πολύχρωμη σβούρα" (2013). Εξακολουθεί να εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού και είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων.
