Ο "Τρόπος" ή "Δρόμος" που οδηγεί στην Αλήθεια, θεωρήθηκε από τον Λάο Τσε, τον "Σοφό Γέροντα" της μακρινής Κίνας, ως μία διαδικασία εσωτερικού "εξαγνισμού" ή "κάθαρσης" που αποτελεί περισσότερο προϊόν "αφαίρεσης" και όχι "πρόσθεσης": "Προσθέτοντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να γνωρίσω πολλά στους δρόμους της μάθησης. Αφαιρώντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να κατανοήσω τα πάντα, στους δρόμους του Τάο. Αφαιρώντας και λιγοστεύοντας, μέχρι να φτάσω στην τέλεια ηρεμία. Κι όταν φτάσω στην τέλεια ηρεμία, όλα μοιάζουν να γίνονται σαν από μόνα τους. Με την αταραξία κερδίζω τον κόσμο. Αντίθετα, όταν προσπαθώ αγωνιώντας, στο τέλος αποτυγχάνω". (Τάο Τε Τσίνγκ, 48). Ένεκα αυτής της απλότητας και φυσικότητας, που αποτελούν το μεγάλο ζητούμενο για τον "Σοφό Γέροντα", χρησιμοποιούμε ως υπότιτλο στην παρούσα έκδοση τον όρο "Η φιλοσοφία της απλότητας", ο οποίος αποδίδει εύστοχα την ουσία του φιλοσοφικού Ταοϊσμού.
Ο Λάο Τσε, ένας από τους μεγαλύτερους φιλόσοφους τής Κίνας, γεννήθηκε το 604 π.Χ. στα χωράφια έξω από το χωριό Κουέι Τε της επαρχίας Χο Ναν, και χρημάτισε γραμματικός του αυτοκράτορα και Φύλακας των Αρχείων της Αυλής στη Λουγιάνγκ. Απαυδισμένος απ' τη διαφθορά και την κακία των αυλικών, γέρος πια, εγκατέλειψε το βασίλειο και κατευθύνθηκε δυτικά. Πριν όμως χαθεί για πάντα, άφησε στον φύλακα ενός ορεινού περάσματος ολόκληρη τη σοφία που αποκόμισε από τη ζωή με τη μορφή ενός μικρού βιβλίου. Έτσι γεννήθηκε το "Τάο Τε Τσινγκ", το ιερό βιβλίο του Τάο και του Τε, που θα κατακτούσε ολόκληρη την Κίνα και θα γινόταν, μαζί με το "Κόκκινο Βιβλιαράκι" του Μάο και τα "Ανάλεκτα" του Κομφούκιου, το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο, όχι μόνο στην αχανή αυτή χώρα αλλά και στον κόσμο ολόκληρο.
