Στο πέμπτο ποιητικό του βιβλίο, Τελευταίο σκοτάδι, ο Αργύρης Παλούκας εγκαταλείπει σε μεγάλο βαθμό την ελλειπτικότητα της προηγούμενης ποιητικής συλλογής, Άνθρωποι που γελάνε (2018). Τα οικεία του θέματα αναπτύσσονται και πάλι οικονομημένα, με δωρικότητα και ακρίβεια, αλλά αυτή τη φορά με μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και βάθος. Το περιεχόμενο των καινούργιων ποιημάτων επιβάλει πιο αυταρχικά τους δικούς του κανόνες: άλλοτε πιο εσωστρεφή κι άλλοτε πιο επιτακτικά, τα ποιήματα δηλώνουν χωρίς οποιονδήποτε περισπασμό ότι υπάρχει πλέον μόνο ο χρόνος κατά τον οποίο τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους.
Ο Αργύρης Παλούκας γεννήθηκε το 1975 στην Ερμιόνη της Αργολίδας. Σπούδασε θεατρολογία. Από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Κείμενά του -ποιήματα και μελέτες- έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά. Το 1997 συμμετείχε στη συλλογική έκδοση της θεατρικής εταιρίας "Πράξη", "16 Νέοι Έλληνες Ποιητές".
