Η έννοια του συνταγματισμού και του Συντάγματος συνδέθηκαν ιστορικά και εξακολουθούν να συνδέονται με μια βασική ιδέα: "η πολιτική εξουσία οφείλει να ασκείται σύμφωνα με καταστατικές κανονιστικές προβλέψεις και να υπόκειται σε δεσμεύσεις ή περιορισμούς". Σταδιακά η έννοια, η σημασία και οι λειτουργίες του Συντάγματος εμπλουτίστηκαν και μετεξελίχθησαν, και το ίδιο από σύνολο κανόνων που οργανώνει και περιορίζει, απρόσωπα, την κρατική εξουσία αντιμετωπίστηκε ως συνώνυμο της συνταγματικής δημοκρατίας και ταυτίστηκε με τη λαϊκή κυριαρχία, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται αντιληπτό κυρίως ως σύστημα αρχών που διέπει συνολικά και βασικά τη ρύθμιση της κοινωνικής συμβίωσης. Παράλληλα, εκτός από νόμος θεμελιώδης του κράτους, το Σύνταγμα λειτουργεί και ως κείμενο που "αναπαριστά ιδεατά" την πολιτική οργάνωση της κοινωνίας και καταγράφει τις "συλλογικές πολιτικές αξίες" (ελευθερίες, ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, δημοκρατία, κράτος δικαίου κ.ά.) τις οποίες συμμερίζονται οι μετέχοντες σε αυτήν.
Το ανά χείρας βιβλίο με συνοπτικό, περιεκτικό και σαφή τρόπο αναλύει την έννοια του Συντάγματος, περιγράφει τις διαδικασίες τροποποίησης και αναθεώρησης του και επεξηγεί τις εγγυήσεις τηρήσεως του και τις λειτουργίες του. Το "Τι είναι Σύνταγμα" είναι απαραίτητο όχι μόνο στο νομομαθή αλλά σε κάθε πολίτη. Η έκδοση περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο του εν ισχύι Συντάγματος του 2001.
Ο Αντώνης Μανιτάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, όπου μεγάλωσε και σπούδασε νομικά. Διδάκτωρ νομικής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, εξελέγη, το 1982, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (διαδεχόμενος τον Αριστόβουλο Μάνεση), όπου δίδαξε, έκτοτε, τα μαθήματα του Συνταγματικού Δικαίου, της Πολιτειολογίας, των Συνταγματικών Ελευθεριών και του Δικαστικού Ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ως τη συνταξιοδότησή του, τον Σεπτέμβριο του 2011. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ (1987), του Παρισιού Χ (1989), της Ρώμης (1994), της Ναντ (2002) και εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ (1998-99). Επίσης, δίδαξε από το 2004 έως το 2010 στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Μονπελιέ, θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Έχει ασκήσει καθήκοντα αναπληρωτή Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του Ευρπωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρόεδρος του Ομίλου Συνταγματολόγων "Αριστόβουλος Μάνεσης". To 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας που απονέμεται στη μνήμη των καθηγητών Ξανθόπουλου και Πνευματικού, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, που ανέλαβε τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών. Τον Ιούνιο του 2012, μετά από πρόταση του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), συμμετείχε στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του έως την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, τον Ιούνιο του 2013.
