Τα πρόσωπα των διηγημάτων του Δημήτρη Χρ. Μποσινάκη παρουσιάζουν, θα έλεγα, τον τύπο ανθρώπου ο οποίος, όταν βρίσκεται (αναπόφευκτα) μπροστά σε μεγαλύτερα ή μικρότερα προβλήματα, γύρω και μέσα του, τελικά τα αντιμετωπίζει με τη δυσδιάκριτη στους πολλούς (και γι' αυτό αξιαγάπητη κι αξιοτίμητη) ευπρέπεια, που ασφαλώς πηγάζει από μια βαθύτερη ψυχική δύναμη, αλλά και κατανόηση, ας πω, της condition humaine.
Μιχάλης Μερακλής
Ο Δημήτρης Μποσινάκης γεννήθηκε στη Φαλάνθη Μεσσηνίας. Σπούδασε στην Ελλάδα και στη Γερμανία και είναι κλινικός ψυχολόγος. Εκτός από τις ψυχολογικές του μελέτες έχει εκδώσει ποιήματα και διηγήματα. Τα διηγήματά του κινούνται μέσα στα πλαίσια της καθημερινής ζωής και βασίζονται στη μεγάλη του εμπειρία.
Λογοτεχνικά του βιβλία: "Το τελευταίο τσιγάρο", διηγήματα, 1976, "Χαμηλόφωνα", ποιήματα, 1984, (Βραβείο Εθν. Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών), "Προσδοκία", ποιήματα, 1984, "Ο μονόδρομος" διηγήματα, 1984 (Βραβείο Εθν. Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών), "Έτσι ήρθε η ανησυχία", (διηγήματα 1992, Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων). Επίσης, μελέτες για: "Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη", "Διονύσιο Σολωμό", "Κων/νο Καβάφη", "Γεώργιο Βιζυηνό", "Λάμπρο Πορφύρα", "Μαρία Πολυδούρη" κ.ά.
