Η διαρκής πάλη της ποίησης με την αδηφάγο πραγματικότητα. Τα ποιήματα της Αφροδίτης Γιαννάκη, με συντροφιά την απορία, ίσως το θυμό και την επιθυμία για το καινούργιο αλλά και για την αποσαφήνιση του θολού παρελθόντος, τα βάζουν με την επώδυνη συνειδητοποίηση των αδυναμιών του ανθρώπου μετατρέποντάς τη σε θρίαμβο αυτογνωσίας. Η ποίηση ξέρει· και μπορεί.
Αναίρεση Ονείρου
Αθέτησες το όνειρο
αυτοαναιρέθηκες
αυθαίρετα παίρνοντας παράταση
απ’ τους όρκους σου
αλόγιστα ακυρώνοντας
την ορμή για υπέρβαση.
Ξεκινώντας με αντίστροφη μέτρηση
προσδέθηκες στο πεζοδρόμιο
και έχασες την πτήση.
Μετά μεμφόσουν τα επίγεια
για διάβρωση ψυχής
ενώ πορευόσουν προς το αδηφάγο μηδέν.
Σκέτη απογοήτευση ήσουν για τη ζωή σου.
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Η Αφροδίτη Γιαννάκη γεννήθηκε στην Αυστραλία το 1960 και μεγάλωσε στην Ελλάδα, ζώντας στη συνέχεια πολλά χρόνια και στις δύο χώρες. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής της Αργυρώς Πατεράκη και έχει παίξει σε θεατρικές παραστάσεις. Επίσης έχει σπουδάσει αγγλική φιλολογία στο τμήμα γλωσσολογίας καθώς επίσης και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας του Σίδνεϊ. Εδώ και πολλά χρόνια εργάζεται κυρίως ως καθηγήτρια αγγλικών. Υπήρξε μέλος της Πολυεθνικής Ομάδας Συγγραφέων της Καμπέρας. Άρθρα, κριτικές και ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί κυρίως σε αυστραλιανά λογοτεχνικά, φοιτητικά και πολιτικά έντυπα.
Μη Διαθέσιμο
