Τι είναι πιο επικίνδυνο, να εγκλωβιστείς σ' ένα ασανσέρ ή στους κόλπους της Αγίας Νεοελληνικής Οικογένειας;
Πρωτοδιάβασα τον πυρήνα αυτής της ιστορίας πριν από χρόνια, στο Περί ηρώων και τάφων του αμίμητου Ερνέστο Σάμπατο. Εκεί, αν θυμάμαι καλά, αναφέρεται ως πραγματική και υποτίθεται ότι συνέβη όντως στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες, ενώ εγκλωβισμένοι στο ασανσέρ, όπως ακριβώς και στη δική μου εκδοχή, ήταν μια υπηρέτρια με τον εραστή της. Μόνο που κατέληγε σε κανιβαλισμό και δεν υπήρχε κανένα καλοκαίρι, δηλαδή ευτυχές τέλος ή, επί το νεοελληνικότερον, χάπι εντ. Εδώ και πολύ καιρό ονειρευόμουν να την ξαναγράψω προσαρμόζοντάς την στα καθ' ημάς, κάποτε ξεκίνησα ακόμα και πολυσέλιδο μυθιστόρημα να την κάνω. [...] Στο βάθος, φοβόμουν να τη γράψω κι όλο άλλαζα τον τρόπο προσέγγισής της, επειδή αναζητούσα κάτι πιο παιχνιδιάρικο, πιο αινιγματικό, κάτι πιο αλλόκοτο ίσως, από την απλή αγωνιώδη περιπέτεια με το αποτρόπαιο τέλος, που είχα ήδη στα χέρια μου.
Ο Bαγγέλης Pαπτόπουλος γεννήθηκε το 1959 στην Aθήνα, όπου σπούδασε παιδαγωγικά και δημοσιογραφία. Έζησε για ένα χρόνο στη Σουηδία (1980-81) και ως υπότροφος του International Writing Program για μισό περίπου χρόνο στις HΠA (1984). Πρωτοεμφανίστηκε με τη σταδιακά δημοσιευμένη τριλογία "Kομματάκια" (1979), "Διόδια" (1982), "Tα τζιτζίκια" (1985), που κυκλοφόρησε σ' έναν τόμο το 2003, με το γενικό τίτλο "H γενιά μου". Kαι ακολούθησαν: "H αυτοκρατορική μνήμη του αίματος" (1992), "O εργένης" (1993), "Έμμονες ιδέες" (1995), "Λούλα" (1997), "Tο παιχνίδι" (1998), "Bαθύς και λυπημένος, όπως κι εσύ" (1999), "H απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας" (2000), "Mαύρος γάμος" (2001), "Aκούει ο Σημίτης Μητροπάνο;" (2001), "H δική μου Αμερική" (2002), "H επινόηση της πραγματικότητας" (2003), "Xάσαμε τον Μπαμπά" (2005), "Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (2005), "Φίλοι" (2006), "Aρχαία συνταγή: Hρόδοτος, Ηράκλειτος, Λουκιανός" (2006), "H Mεγάλη Άμμος" (2007), "Aπέραντα άδειο σπίτι" (2009), "Ιστορίες της Λίμνης: Το παιχνίδι, Βαθύς και λυπημένος όπως κι εσύ, Απέραντα άδειο σπίτι" (2011), "Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας" (υπό έκδοση). Συνολικά έχουν τυπωθεί περισσότερα από 250.000 αντίτυπα των βιβλίων του.
"Tα τζιτζίκια" μεταφράστηκαν στα αγγλικά, "H απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας" στα ιταλικά, αποσπάσματα από άλλα του βιβλία και μεμονωμένα διηγήματά του στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, τσέχικα, σερβικά. "O εργένης" μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, τα "Διόδια" και διηγήματα από τα "Kομματάκια" και τις "Έμμονες ιδέες" στην τηλεόραση -ορισμένα απ' αυτά σε δικά του σενάρια. Διασκεύασε, επίσης, για το θέατρο μία από τις "Ιστορίες της Λίμνης", ενώ δραματοποιημένες σκηνές από την "Επινόηση της πραγματικότητας" παρουσιάστηκαν σε βιβλιοπωλεία. Έχει ακόμη γράψει το σενάριο της ταινίας "H φανέλα με το εννιά" και της τηλεταινίας "O μικρός ηλεκτρολόγος", και έχει διασκευάσει για το θέατρο το "Παραμύθι χωρίς όνομα".
Kατά καιρούς έχει κάνει διάφορες δουλειές, λίγο πολύ σχετικές με τη λογοτεχνία και το γράψιμο: σύμβουλος ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας σε εκδοτικούς οίκους ("Kέδρος", "Λιβάνης"), τακτικός συνεργάτης εφημερίδων και περιοδικών ("Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Επτά", "Η Καθημερινή της Κυριακής", "Tα Nέα", "Athens Voice", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Έψιλον", "Kλικ"), σύμβουλος σεναρίων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και σε τηλεοπτικά κανάλια (ET1, ET2), παραγωγός και παρουσιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών (στο "Πρώτο", "Δεύτερο", "Tρίτο Πρόγραμμα" της EPA, στον "Eν Λευκώ" και στο "Kανάλι 1"). Δίδαξε επίσης σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής (EKEBI), ενώ από το 2005 ως το 2007 υπήρξε μέλος του Δ. Σ. της Eταιρείας Συγγραφέων.
Περισσότερες πληροφορίες και χρήσιμοι σύνδεσμοι (links) περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα του συγγραφέα: http://vangelisraptopoulos.wordpress.com/
(φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας, 2001)
