Από την άποψη της τεχνικής, το "Αστέρι της Σεβίλλης" μπορεί να θεωρηθεί υποδειγματικό. Ένταση δραματική αυξανόμενη, στέρεα και σε μεγάλες γραμμές διαγραφή των χαρακτήρων, δράση ζωηρή, ποτέ αυθαίρετη, καταστάσεις και μεταπτώσεις εξαιρετικά θεατρικές, συντρέχουν στη δημιουργία ενός αποτελέσματος γεμάτου δραματική αρτιότητα και σκηνική λάμψη. Αν ο θεατής δεν αποβλέπει τόσο στα απλά ενδόσημα της πλοκής, που αντιπροσωπεύουν τα ήθη μιας εποχής δεδομένης, αλλά στην ουσία του δράματος, τότε θ' αναγνωρίσει στο "Αστέρι της Σεβίλλης" μιαν από τις γνησιότερες πηγές όλου του μετέπειτα "μεγάλου" θεάτρου. Αλλά και το ιδιαίτερο χρώμα του έργου, η εθνική ιδιοτυπία του, είναι στοιχείο γοητείας του πρόσθετης.
Ο Λόπε ντε Βέγα, αν και με τις δυνάμεις του σπαταλημένες στον ωκεανό του έργου του, δίνει, εδώ, ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της εκπληκτικής του ιδιοφυΐας.
Άγγελος Τερζάκης
Ο Λόπε Φέλιξ δε Βέγα Κάρπιο γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1562. Σπούδασε στην αρχή κοντά στους Τεατινούς (θρησκευτικό τάγμα) και αργότερα στο φημισμένο πανεπιστήμιο της πόλης Αλκαλά δε Ενάρες. Το ταλέντο του φάνηκε πολύ νωρίς, αφού μικρό παιδί ακόμα μετέφρασε ένα ποίημα του Κλαυδιανού και σε ηλικία μόλις δεκατριών χρόνων έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο. Ο Λόπε Δε Βέγα είναι ο παραγωγικότερος συγγραφέας της ισπανικής λογοτεχνίας. Ο συνολικός αριθμός των θεατρικών του έργων ανέρχεται σε 1800 κοσμικά και 400 θρησκευτικά δράματα. Από τα κοσμικά διασώθηκαν και έφτασαν ως τις μέρες μας τα 426 και από τα θρησκευτικά τα 42, γραμμένα όλα σε στίχους με μέτρο και ομοιοκαταληξία. Σε πρόζα είναι γραμμένες οι νουβέλες μόνο. Ως ποιητής ο Λόπε Δε Βέγα συγκρίνεται με τους δύο μεγάλους του 17ου αιώνα, τον Γκόνγκορα και τον Κεβέδο.
