«Το γέλιο του σοφού είναι το γέλιο της ελευθερίας. Αυτά που ο σοφός έχει κατανοήσει τον έχουν απαλλάξει από τα άχρηστα βάρη της ύπαρξης και τον προβάλλουν μέχρι τις περιοχές όπου λάμπει ένας αιώνιος ήλιος. Κι αυτό το φως που έχει κατακτήσει με τίμημα τόσες προσπάθειες, ο σοφός μία μόνον επιθυμία έχει, να το μεταδώσει σ' αυτούς που ζουν κοντά του και έρχονται να τον επισκεφθούν. Πόσος χρόνος όμως είναι αναγκαίος ώστε αυτοί να μπορέσουν να το αφομοιώσουν! Το μόνο λοιπόν που ο σοφός μπορεί αμέσως να κοινωνήσει είναι η χαρά που αντλεί μέσα σ' αυτήν τη σοφία, αυτή η χαρά που γεμίζει την καρδιά του, που ξεχειλίζει απ' την καρδιά του... Και το γέλιο του είναι η έκφραση αυτής της χαράς που μπορούμε επίσης να ονομάσουμε αγάπη.»
Ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov γεννήθηκε στη Βουλγαρία το 1900. Ήρθε στη Γαλλία το 1937 όπου και έζησε μέχρι το Δεκέμβρη του 1986. Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο στη διδασκαλία του είναι η πολλαπλότητα των απόψεων κάτω από τις οποίες παρουσιάζεται αυτό το μοναδικό θέμα: "Ο άνθρωπος και η τελειοποίησή του".
Όποιο και να 'ναι το θέμα που αγγίζει, είναι αναπόσπαστα συνδεμένο με τις λειτουργίες του ανθρώπου, με το τι πρέπει να κάνει για να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του και να έχει μια καλύτερη συμπεριφορά στη ζωή του και αν ο λόγος του Δασκάλου έχει τέτοια δύναμη είναι γιατί ο ίδιος είναι η πιο ζωντανή απεικόνιση της Διδασκαλίας του.
