Μέσα από τις γραμμές του Ημερολογίου της Αλίσια, ο Τόμας Χάρντυ μας αφηγείται την ιστορία του έρωτα δύο αγαπημένων αδελφών, της Αλίσια και της Καρολάιν, για τον ίδιον άνδρα. Η μία, με κυρίαρχο γνώρισμα της ψυχοσύνθεσής της την παιδικότητα, και η άλλη, η Αλίσια, με αναπτυγμένο το μητρικό ένστικτο, αλλά και την βαθιά αγάπη για την αδελφή της, προσπαθεί να κρύψει τα αισθήματά της συνειδητά, να κρύψει τον έρωτά της για τον μέλλοντα άνδρα της αδελφής της, κάνοντας τα πάντα για να την σώσει από τον θάνατο, να την κάνει ευτυχισμένη. Τα βαθιά συναισθήματα, η αγάπη και η αυταπάρνηση, η ζήλια, η καλοσύνη και η συγχώρεση, το αίσθημα τιμής και η απόγνωση κυριαρχούν στα πρόσωπα της ιστορίας αυτής και τα οποία ο Χάρντυ με εξαιρετική λεπτότητα, ευγένεια και αβρότητα χειρίζεται.
Ο Τόμας Χάρντυ γεννήθηκε το 1840 στο Χάιερ Μπόκχαμπτον του Ντόρτσεστερ, από πατέρα χτίστη και μητέρα μαγείρισσα. Πηγαίνει στο σχολείο του Ντόρτσεστερ, διαβάζει τα πρώτα του βιβλία και έρχεται σ' επαφή με τη ζωή στην αγγλική ύπαιθρο την οποία υπεραγαπά πράγμα που άλλωστε διαφαίνεται σ' ολόκληρο το έργο του. Παράλληλα αρχίζει να μαθαίνει γαλλικά και γερμανικά και περιδιαβαίνοντας την ύπαιθρο παίζει βιολί σε γάμους και πανηγύρια. Το 1856 πηγαίνει ως μαθητευόμενος στον αρχιτέκτονα Τζην Χικς και μέχρι το 1861 όπου μένει κοντά του, μελετάει συνεχώς τις νύχτες λατινικά και αρχαία ελληνικά. Το 1862 φεύγει για το Λονδίνο όπου γνωρίζει και ασπάζεται τον αγνωστικισμό. Το 1867 επιστρέφει στο Ντόρτσεστερ, και το 1868 αρχίζει το πρώτο του μυθιστόρημα "The poor man and the lady", το οποίο δεν διασώθηκε. Το 1870 στέλνεται από τον εργοδότη του στην Κορνουάλη όπου συναντάει τη μελλοντική γυναίκα του Έμμα Λαβίνια Γκρίφφορντ, ενώ την ίδια χρονιά γράφει το πρώτο δημοσιευμένο μυθιστόρημα, το "Desperate remedies". Το 1910 του απονέμεται η τιμητική διάκριση του Τάγματος της Αξίας, ενώ το 1913 και 1920 ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Καίμπριτζ και της Οξφόρδης. Το 1912 πεθαίνει η γυναίκα του και το 1914 ξαναπαντρεύεται τη Φλόρενς Ντάγκντεηλ. Με την κήρυξη του πολέμου συμμετέχει στην ομάδα των συγγραφέων που συντάσσει κείμενα υπέρ της "Συμμαχικής Υπόθεσης" και στο μεταξύ διάστημα δημοσιεύει διάφορα έργα του ανάμεσα στα οποία ήταν και μία συλλογή ποιημάτων του το "Human shows" που ήταν και το τελευταίο που είδε να δημοσιεύεται. Πεθαίνει στις 11 Γενάρη του 1928 και η στάχτη του φυλάσσεται στην κρύπτη των Ποιητών στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ, ενώ η καρδιά του βρίσκεται θαμμένη στο μνήμα της πρώτης του γυναίκας στο Σίνσφορντ. Αρκετά έργα του έγιναν γνωστά στο πλατύ κοινό γιατί αποτέλεσαν τη βάση για το γύρισμα ταινιών ("Μακριά από το αγριεμένο πλήθος", "Τες", "Τζουντ ο αφανής", "Woodlanders", κ.ά.).
