Το Νεοτουρκικό κίνημα του Ιουλίου του 1908 υπήρξε κίνημα εθνικό, ειρηνικό και αναίμακτο. Σαν κύρια αφορμή είχε την μακραίωνη ευρωπαϊκή επέμβαση στα οθωμανικά πράγματα και την αποικιοκρατική πολιτική των δυτικών δυνάμεων στον οθωμανικό χώρο. Η μουσουλμανική φιλοτιμία είχε υποστεί πολλές ταπεινώσεις και το κύρος του μουσουλμανικού πατριωτισμού είχε δεχθεί ανεπανόρθωτα πλήγματα. Αποτέλεσμα της Νεοτουρκικής εμπειρίας και συνέπεια μιας μόνο μέρας του Ιουλίου του 1908, υπήρξε η αναγέννηση των πατριωτικών αισθημάτων των Οθωμανών, η δημιουργία ιδέας οθωμανικής πατρίδας και νέων οθωμανικών ιδεωδών. Οι Νεότουρκοι στηλίτευσαν κατά τη μέρα εκείνη στη Μακεδονία το τυραννικό σουλτανικό καθεστώς, αποκάλυψαν ολόκληρο πρόγραμμα πολιτικής και κοινωνικής αναγέννησης της Τουρκίας και διατύπωσαν την ιδέα της οθωμανικής πατρίδας και του νέου οθωμανικού ιδεώδους, κοινού για όλους τους Οθωμανούς υπηκόους χωρίς καμιά διάκριση, που θα υποκαθιστούσε τα αντίστοιχα εθνικά ιδεώδη των μη μουσουλμανικών-τουρκικών εθνοτήτων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. [...]
Ο Κωνσταντίνος Απ. Βακαλόπουλος (Θεσσαλονίκη, 1951) εργάστηκε ως ερευνητής στο Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου (1977-1986) και από το 1986 είναι καθηγητής της Νεοελληνικής Ιστορίας στην Παιδαγωγική Σχολή του ΑΠΘ. Πραγματοποίησε πολυάριθμες έρευνες σε αρχειακές μονάδες του εσωτερικού και της δυτικής Ευρώπης και έλαβε μέρος σε διεθνή και πανελλήνια συνέδρια.
