Δύο έφηβοι, ένας Ελληνοκύπριος και μια Τουρκοκύπρια, συναντιούνται σε μια ταβέρνα, στο νησί που και οι δυο αποκαλούν πατρίδα τους. Στην ταβέρνα, κρυμμένη πίσω από πλεξούδες σκόρδα και αρμαθιές καυτερές πιπεριές, κάτω από το αγιόκλημα που σκαρφαλώνει στους τοίχους της, μεγαλώνει ο απαγορευμένος έρωτας του Κώστα και της Ντέφνε. Μια συκιά περνάει θαρρετά μέσα από μια τρύπα στην οροφή κι αυτό το δέντρο γίνεται μάρτυρας των κρυφών, ευτυχισμένων συναντήσεών τους και κάποια στιγμή του σιωπηρού, λαθραίου φευγιού τους. Το δέντρο είναι εκεί όταν ξεσπάει ο όλεθρος, όταν η πρωτεύουσα γίνεται στάχτη και ερείπια, ακόμα κι όταν οι έφηβοι εξαφανίζονται. Δεκαετίες αργότερα, ο Κώστας επιστρέφει. Έχει γίνει βοτανολόγος και ψάχνει να βρει ντόπιες ποικιλίες, στην πραγματικότητα όμως αναζητά τη χαμένη του αγάπη.
Χρόνια μετά, μια συκιά, μια Ficus carica, μεγαλώνει στον πίσω κήπο ενός σπιτιού στο Λονδίνο, όπου ζει η Άντα Καζαντζάκη. Το δέντρο είναι ο μόνος της σύνδεσμος με ένα νησί που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ – ο μόνος της σύνδεσμος με τη βασανισμένη ιστορία της οικογένειάς της και την περίπλοκη ταυτότητα της ίδιας, ενώ προσπαθεί να εξιχνιάσει μυστικά χρόνων, με την ελπίδα να βρει τη θέση της στον κόσμο.
Μια συγκινητική, υπέροχα γραμμένη και τρυφερά δομημένη ιστορία που μιλάει για την αγάπη, τον χωρισμό, την υπέρβαση, συνδυάζοντας Ιστορία και οικολογική συνείδηση: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα βιβλίο της Σαφάκ.
Κόρη διπλωμάτη, η Ελίφ Σαφάκ γεννήθηκε στο Στρασβούργο το 1971. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Ισπανία, έζησε στην Κωνσταντινούπολη και τις ΗΠΑ και είναι μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της Τουρκίας, η πιο αναγνωρίσιμη γυναίκα της σύγχρονης λογοτεχνίας της χώρας. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Ορτά Ντογού της Άγκυρας, όπου και εκπόνησε το μεταπτυχιακό της στο Τμήμα Γυναικείων Σπουδών. Έχει γράψει οκτώ μυθιστορήματα και αρκετές μελέτες, αρθρογραφεί δε σε τουρκικές, αγγλικές και αμερικανικές εφημερίδες. Η πρώτη συλλογή διηγημάτων της "Το κακό µάτι στην Ανατολία" κυκλοφόρησε το 1994 και το πρώτο της μυθιστόρημα "Πινχάν" το 1997. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Καθρέφτες της Πόλης" (1999) και "Απόκρυφο" (2000). Τιμήθηκε µε το Μεγάλο Βραβείο Μεβλανά για το "Πινχάν" το 1998 και µε το Βραβείο Μυθιστορήματος της Ένωσης Συγγραφέων Τουρκίας για το "Απόκρυφο" το 2000. Το 2002 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της "Μπονμπόν Παλάς", που διαβάστηκε πολύ και το 2005 μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε µε μεγάλη επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία. Για το μυθιστόρημα "Οι 40 κανόνες της αγάπης" τιμήθηκε το 2011 στη Γαλλία με το βραβείο ALEF - Ειδική Μνεία για Ξενόγλωσσο Λογοτεχνικό Βιβλίο και έχει τιμηθεί με το παράσημο του ιππότη του Εθνικού Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων(Chevalier dans l' Ordre National des Arts et des letteres). Τα βιβλία της, με ευρωπαϊκές επιρροές και σύγχρονη θεματολογία -συχνά συνδυασμένη αριστοτεχνικά με στοιχεία ιστορία και παράδοσης-, έχουν σημειώσει ρεκόρ πωλήσεων στην Τουρκία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Βουλγαρία, ενώ έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Σήμερα ζει με το σύζυγο και τα δύο παιδιά της μοιράζοντας το χρόνο της μεταξύ Λονδίνου και Κωνσταντινούπολης.
