Το υδραγωγείου του Ευπαλίνου είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της αρχαίας τεχνολογίας και η ανασκαφή του ανήκει στα πιο εντυπωσιακά κατορθώματα της αρχαιολογικής έρευνας. Το μνημείο, που μέχρι τα νεότερα χρόνια ήταν καταχωμένο και γνωστό μόνον από την αρχαία παράδοση, έπρεπε να ανασκαφεί και να αποκαλυφθεί, να μετρηθεί και να μελετηθεί, κι αυτά απαιτούσαν κοπιαστική και μακροχρόνια εργασία. Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο ανέλαβε τη χρηματοδότηση και την εκτέλεση των παραπάνω εργασιών, με υπεύθυνο και επικεφαλής όλου του προγράμματος, που άρχισε το 1971, τον τότε διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αθήνας, Ulf Jantzen. Οι εργασίες εγκρίθηκαν και υποστηρίχθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος, καθώς επίσης και από τους υπεύθυνους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η μελέτη του υδραγωγείου ανατέθηκε στον Hermann J. Kienast, ο οποίος δημοσίευσε το 1995 τα συμπεράσματά του στο τόμο XIX της σειράς SAMOS, που εκδίδεται από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας.
Στον παρόντα τόμο-οδηγό δίδονται σε συντομία τα συμπεράσματα που εκτίθενται σε αυτήν την επιστημονική δημοσίευση σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί το εξαιρετικό αυτό τεχνικό έργο του υπεύθυνου μηχανικού Ευπαλίνου με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται κατανοητό και από τους μη ειδικούς. Ο οδηγός αφιερώνεται στους εργάτες από το Πυθαγόρειο και τη Χώρα, οι οποίοι στα χρόνια της ανασκαφής και της έρευνας εργάστηκαν με υποδειγματική προθυμία, ώστε να γίνει δυνατή η μελέτη του μνημείου.
Μη Διαθέσιμο
