Είναι δεκατριών ετών. Τον φωνάζουν Γάτο, όνομα που του έδωσε ο αδερφός του. Μήπως επειδή είναι αδύνατος σαν γατί; Θέλει να παίξει πόλεμο· αυτό όμως το καλοκαίρι του 1944, ο πόλεμος παίζει μαζί του. Ονειρεύεται να φύγει μακριά, στην Ανατολή, καβάλα σ' ένα γέρικο ήσυχο ελέφαντα· αυτήν τη χρονιά η φυγή γίνεται πάνω σε τεθωρακισμένα. Παίζει με χάρτινα αεροπλανάκια τα πραγματικά αεροπλάνα ρίχνουν βόμβες. Ονειρεύεται επίσης τη θάλασσα, να βουτάει σ' αυτήν και να κολυμπάει ασταμάτητα προς τ' ανοιχτά μαζί με τον αδερφό του· ο αδερφός του που έχει φύγει μιλώντας για τη λευτεριά και κουβαλώντας τα όνειρά του. Του αρέσει το πιάνο· όπως όλα όσα τον περιτριγυρίζουν, η μουσική μιλάει κι' αυτή για θάνατο. θα 'θελε να μην είναι πια μόνος· οι άλλοι είναι πολυάσχολοι. Προσπαθεί να χαμογελάσει.
