"Η αξία του ανθρώπου μετριέται ανάλογα με την ικανότητά του να γίνεται άλλος".
Αντιμετωπίζοντας την περιπέτεια της ζωής σύμφωνα με αυτό το αξίωμα, ο Χριστόφορος Νικηφόρος, ένας άνθρωπος που ζει στην εποχή μας, νιώθει να τον κινεί όχι η ιδιαίτερη σημασία του προσωπικού βίου του αλλά η βαθιά συναίσθηση της ιστορικότητάς του ως ατόμου. Για τούτο οι πράξεις του Χριστόφορου πολύ συχνά θυμίζουν τον Δον Κιχώτη και, όπως εκείνος, αγωνίζεται ν' αποδείξει τη λογική του.
Ωστόσο, δεν πρέπει να νομίσει κανείς ότι το οδοιπορικό τούτο εκτρέπεται σε φιλοσοφικές αναζητήσεις και θεωρίες. Αντίθετα, είναι έργο δράσης. Τα συμπεράσματα βγαίνουν μέσα από τις απίθανες περιπέτειες του Χριστόφορου και του συντρόφου του, Οδυσσέα, που πιστά τον ακολουθεί σαν ένας άλλος Σάντσο Πάντσα.
