Ο Λέον Τρότσκι διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στο επαναστατικό κίνημα που διαμόρφωσε τον κόσμο του 20ου αιώνα.
Ήταν ο πρόεδρος του Σοβιέτ της Πετρούπολης -του πρώτου εργατικού συμβουλίου- κατά τη διάρκεια της Ρώσικης Επανάστασης του 1905. Ήταν ο συγγραφέας της θεωρίας της Διαρκούς Επανάστασης. Ο πρώτος που είδε ότι η επαναστατική αλλαγή δεν μπορούσε να περιοριστεί στα "αστικά" καλούπια, αλλά έπρεπε να προχωρήσει προς την εργατική επανάσταση και τον σοσιαλισμό.
Ήταν ο οργανωτής της εξέγερσης του Οκτώβρη 1917, όταν οι εργάτες πήραν για πρώτη φορά την εξουσία.
Ήταν ο δημιουργός του Κόκκινου Στρατού που υπεράσπισε το εργατικό κράτος κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου απέναντι και στις δυτικές στρατιές που εισέβαλαν για να το πνίξουν.
Ήταν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης που πάλεψε ασυμβίβαστα ενάντια στον Στάλιν και τη γραφειοκρατική αντεπανάσταση.
Ήταν ο πρώτος που έδωσε μιια μαρξιστική ανάλυση για τον φασισμό και για το πώς μπορούμε να τον σταματήσουμε.
Ήταν ο συνεχιστής της επαναστατικής παράδοσης της εργατικής τάξης και ο μοναδικός αναλυτής των μεγάλων ταξικών αγώνων που συγκλόνισαν τον κόσμο στη δεκαετία του '30.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για τη μεγαλοφυΐα του Τρότσκι. Ωστόσο, καμιά μεγαλοφυΐα που εμπλέκεται με τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας δεν μπορεί να παραμείνει αλάνθαστη.
Η πολιτική βιογραφία του Κλιφ συμβάλει στη κατανόηση τόσο των δυνατών όσο και των αδύνατων σημείων του Τρότσκι. Αποτελείται από τέσσερις τόμους. Ο πρώτος τόμος καλύπτει την περίοδο μέχρι τις 25 Οκτώβρη 1917, τη μέρα της νικηφόρας εργατικής επανάστασης.
Ο Τόνι Κλιφ (1917-2000) υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Socialist Workers Party στην Βρετανία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 στηριγμένος στην ανάλυση του Λ. Τρότσκι για τον σταλινισμό, διατύπωσε τη θεωρία του κρατικού καπιταλισμού για τα σταλινικά καθεστώτα. Μέχρι το θάνατό του είχε ενεργή πολιτική δράση και έμεινε αφοσιωμένος αγωνιστής στην πόλη για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Έγραψε πολλά βιβλία, ανάμεσα τους και τις πολιτικές βιογραφίες της Ρόζας Λούξεμπουργκ (1958), του Λένιν (1974) και του Τρότσκι (1989). Κορυφαίο έργο του είναι ο "Κρατικός Καπιταλισμός στη Ρωσία".
