Η καλύτερη βιογραφία του Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόβσκυ που γράφτηκε από τη Νίνα Μπερμπέροβα το 1936-37 στο Παρίσι. Χωρίς να αποσιωπά τις σκανδαλώδεις πλευρές της ζωής του μεγάλου συνθέτη, η Μπερμπέροβα δημιουργεί το αντιφατικό πορτραίτο ενός ιδιοφυούς ανθρώπου, που υποφέρει και θριαμβεύει μέσα από τη μουσική του πάνω από την καθημερινότητα.
Η Νίνα Μπερμπέροβα γεννήθηκε στην Πετρούπολη το 1901 από αστική οικογένεια. Από παιδί ακόμη, είχε αρχίσει να γράφει ποιήματα και πεζά. Ωστόσο, τα γεγονότα της Οκτωβριανής Επανάστασης και το κλίμα τρομοκρατίας που τα ακολούθησε, την ανάγκασαν να εγκαταλείψει την Πετρούπολη το 1922 μαζί με τον ποιητή Βλαντισλάβ Χοντάσεβιτς. Κατέφυγαν πρώτα στην Πράγα, έπειτα στο Βερολίνο και στη συνέχεια έζησαν για κάποιο διάστημα στο Σορέντο της Ιταλίας πριν καταλήξουν στο Παρίσι όπου έμειναν έως το 1950. Η ζωή στο Παρίσι ήταν δύσκολη για την Μπερμπέροβα, όπως και για όλους τους Ρώσους εμιγκρέδες της εποχής. Κουρασμένη από τον πόλεμο και τη φτώχεια, πήρε το πλοίο για τη Νέα Υόρκη, όπου η τύχη της άρχισε να αλλάζει. Έγινε καθηγήτρια ρωσικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Γέιλ και του Πρίνστον και με την επανέκδοση των έργων της στα γαλλικά από το 1985 και μετά, άρχισε να γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό. Πέθανε το 1993 στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.
Έργα της: "Η σαγήνη", "Το βιβλίο της ευτυχίας", "Στη σκιά μιας άλλης", "Αυτά τα γράμματα είναι δικά μου", κ.ά.
