Τσικλιντάν: Ηχητική λέξη-κωδικός σε ομαδικά παιχνίδια, που έπαιζαν συνήθως κορίτσια στις δεκαετίες 1950-60, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Η λέξη "Τσικλιντάν" σήμαινε τον ήχο που κάνει το κλειδί στην κλειδαριά και όταν έλεγε τη λέξη αυτή κάποιος, σήμαινε ότι ξεκλείδωνε και έμπαινε στη δική του κρυψώνα.
Το "Τσικλιντάν" διακρίθηκε το 2002 με το Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου του Υπουργείου Πολιτισμού, και το 2004, σε άλλη μορφή, με τη συνεργασία της Χριστίνα Χατζηβασιλείου βραβεύτηκε στο Διαγωνισμό Συγγραφής Θεατρικού Έργου που είχε προκυρήξει το Κ.Θ.Β.Ε.
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το Κ.Θ.Β.Ε. στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών στις 14 Ιανουαρίου 2005.
"Ένα φυλαχτό είναι και το "τσικλιντάν", μια συμπύκνωση της μνήμης, ένα φανταστικό κλειδί που ξεκλειδώνει φανταστικές πόρτες κι επιτρέπει στις παγιδευμένες ηρωίδες να δραπετεύουν από τη φυλακή της ασφυκτικής κοινωνίας, του άτυχου γάμου, του πάσχοντος σώματος."
(Νικηφόρος Παπανδρέου)
H Στέλλα Bογιατζόγλου (1950-2008) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκη και εργάστηκε σε διάφορες υπηρεσίες. Ασχολήθηκε περιστασιακά με τη διαφήμιση και το ραδιόφωνο. Ως συγγραφέας, ασχολήθηκε με το διήγημα, το μυθιστόρημα, το θέατρο, τα βιβλία για παιδιά. Εμφανίστηκε στην πεζογραφία με το μυθιστόρημα "Το μαγγανοπήγαδο", το 1980. Έκτοτε ακολούθησαν άλλα έξι βιβλία πεζογραφίας, τρία θεατρικά έργα, ένα σενάριο για τον κινηματογράφο και έξι παιδικά βιβλία, ανάμεσά τους και μια σύντομη διασκευή της Οδύσσειας για παιδιά. Βραβεύτηκε για το θεατρικό της έργο "Στην υγειά των χαμένων", 1990, το οποίο μεταφράστηκε στα γερμανικά και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό European Drama Award. Επίσης, το έργο της "Τσικλιντάν" τιμήθηκε από το ΥΠΠΟ το 1997 και ανέβηκε στη σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Kείμενά της δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες ("Τα Νέα", "Αυγή", "Βραδυνή", "Αγγελιοφόρος", "Μακεδονία", κ.ά.) και λογοτεχνικά περιοδικά ("Η Λέξη", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Υπόστεγο", "ΒestSeller", "Ρόπτρο", "Παρατηρητής", κ.ά.). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Διηγήματά της μεταφράστηκαν στα γερμανικά. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 18 Αυγούστου 2008, μετά από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο -εμπειρία που ήταν το θέμα του "Τσικλιντάν"-, αφήνοντας ένα σημαντικό κενό στη σύγχρονη λογοτεχνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Tα έργα της Στέλλας Bογιατζόγλου είναι τα παρακάτω:
Πεζά:
"Tο μαγγανοπήγαδο", Πύλη 1980· Kέδρος 1988·
"Σκόνη κόλλησε στ' αυτιά μας", Nέα Σύνορα 1983· Σύγχρονοι Ορίζοντες 2003·
"H συγκάτοικος", Kέδρος 1987, 3η έκδοση 1989·
"Kαι ο Φαίδων ήμουν εγώ", Kέδρος 1991·
"Ύστερα, έφυγες στ' αλήθεια", Kέδρος 1996, 2η έκδοση 1997·
"Περνώντας βιαστικά ανάμεσά τους", διηγήματα, Κέδρος 2000·
"Καμία ιστορία δεν τελειώνει;", Κέδρος 2005.
Παιδικά:
"Kαβάλα σε δυο φεγγάρια", A.Σ.E. 1982, 7η έκδοση 1989, 8η έκδοση Kέδρος 1994·
Διασκευή "Oδύσσειας", A.Σ.E. 1983, 5η έκδοση 1989· Πατάκης 2000·
"Oι περιπέτειες του Mπιρμπιρή στη μυθική χώρα", A.Σ.E. 1986, 3η έκδοση 1989, 4η έκδοση Kέδρος 1996·
"H πέτρα της υπομονής", Παρατηρητής 1986, 3η έκδοση 1989·
"H Mυρωδίτσα", Παρατηρητής 1986, 3η έκδοση 1989·
"Η πεισματάρα Ρουμπίνη και άλλες ιστορίες", Πατάκης, 2006.
Θεατρικά:
"Eνδοοικογενειακά" -μεταδόθηκε σε συνέχειες από το Pαδιοφωνικό Σταθμό Mακεδονίας·
"Στην υγειά των χαμένων" -Κρατικό βραβείο, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες 2001· γερμανική έκδοση: "Zum wohl des Versager", μτφρ. Mαρία Mπογδάνου (κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Bernd Bauer Verlag)·
"Εντός σχεδίου;" -συμβολή στη συλλογική παράσταση που παρουσιάστηκε από το "Θέατρο των Καιρών", Κέδρος 1998·
"Τσικλιντάν", Κέδρος 2006.
Σενάριο:
"Tο τσιφτετέλι" -σενάριο ταινίας μικρού μήκους του Πέτρου Παναμά, από τη σειρά "Η Θεσσαλονίκη διηγείται", που εκπροσώπησε την ΕΡΤ-3 στο Διεθνές Φεστιβάλ Ευρείας Οθόνης, στο Άμστερνταμ, το 1997· Νέα Σύνορα 1997.
