Δεν μπορούσε να δει το πρόσωπό του γιατί φορούσε το κράνος του, μα κράτησε το βλέμμα της πάνω του μέχρι που τα γόνατά της λύγισαν και σωριάστηκε.
Με σταθερά βήματα την πλησίασε και ύστερα έσκυψε και την σήκωσε στην αγκαλιά του. Και παρ’ όλο που ήταν ημιλιπόθυμη ένιωσε ασφάλεια μέσα στα δυνατά του μπράτσα που την τύλιξαν προστατευτικά ενώ ταυτόχρονα η καρδιά της χτύπησε δυνατά...
"Υπάρχουν άλλοι μέσα στο σπίτι;" τη ρώτησε επίμονα.
Δεν είχε δύναμη να του απαντήσει και ένευσε αρνητικά. Κι ύστερα τίποτα... Μαύρο πέπλο έπεσε μπροστά της.
Η Αγγελίνα Λιβανού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση. Αναγνώσματα κλασικών συγγραφέων όπως τα "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλι Μπροντέ κ.α την οδήγησαν σε αρκετές συγγραφικές απόπειρες, καταλήγοντας σε μικρά ερωτικά μυθιστορήματα, χωρίς όμως το τραγικό τέλος των κλασικών συγγραφέων, γιατί θεωρεί πως ο έρωτας είναι το πιο δυνατό συναίσθημα της ανθρώπινης ύπαρξης και πρέπει να έχει αισιόδοξο τέλος, τουλάχιστον ως ανάγνωσμα.
Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Αγαπάει τα ταξίδια γιατί αποτελούν πηγή έμπνευσης και τα τελευταία χρόνια ζει μακριά από την Αθήνα.
