Το αδιαπέραστο του σώματός μου, ο ενδότερος χαρακτήρας του, του ανήκει λοιπόν εξαιτίας της ποιότητάς του ως απόλυτου μεσίτη. Αλλ’ είναι φανερό ότι το σώμα μου, με αυτήν την έννοια, είμαι εγώ ο ίδιος και αυτό γιατί δε μπορώ να διακριθώ από αυτό, παρά μόνο υπό την προϋπόθεση να πάψω να το θεωρώ απόλυτο μεσίτη... Η αλήθεια είναι ότι δε δέχεται κανένας να πεθάνει γενικά για την ωραιότητα ή αόριστα για την ελευθερία αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτε... Η ελπίδα είναι το ίδιο των αόπλων όντων, είναι το όπλο των αόπλων ή, σωστότερα, είναι το αντίθετο ενός όπλου και σ’ αυτό ακριβώς και κατά μυστηριώδη τρόπο βρίσκεται η αποτελεσματικότητά της. Δεν είμαι στον κόσμο στο βαθμό που ο τελευταίος είναι για μένα μια παράσταση... Το πρόβλημα της ύπαρξής μου και της ύπαρξης του κόσμου είναι ένα άλυτο πρόβλημα.
Cabriel Marcel
Γάλλος φιλόσοφος και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του κινείται στα όρια ενός "χριστιανικού" υπαρξισμού.
