Μου επιτρέπεται, πάντως να κάνω μία παρατήρηση που δεν αναφέρεται σε πρόσωπα: Ιστορία είναι η περιγραφή γεγονότων που συνέβησαν στο παρελθόν. Με την πολτοποίηση ενός βιβλίου τα γεγονότα που αυτό περιγράφει δεν αλλάζουν. Μόνον η αναλήθεια προάγεται, με ηλίθιες ανειλείθυιες ιδέες. (Για όσους δεν έχουν πρόσβαση σε ένα καλό λεξικό, ανειλείθυια θα πει παρθένος).
Φτάσαμε, αισίως, στην πλέον πρόσφατη και ηχηρή παραχάραξη. Αναφέρομαι στην εκπομπή "Η Μηχανή του Χρόνου" με την οποία το κανάλι "Α" στις 4 Φεβρουαρίου 2006 προσέβαλε τη μνήμη και τη νοημοσύνη μας. Στους δημιουργούς της αφιερώνω το Β΄ Κεφάλαιο του παρόντος, επειδή εγώ "Ου καταισχύνω όπλα τα ιερά".
Το Γ΄ Κεφάλαιο αναφέρεται στο έργο της Φρειδερίκης. Αγαπάτε την αν θέλετε- μισείστε την - αν προτιμάτε -. Όμως μην την πυροβολείτε με συκοφαντίες, γιατί είναι νεκρή και δεν μπορεί να υπερασπιστεί την υστεροφημία της. Όταν δίπλα μας περνάει μία νεκρώσιμος πομπή βγάζουμε το καπέλο, όποιος κι αν είναι ο νεκρός. Δεν σας ζητώ να βγάλετε το δικό σας για τη Φρειδερίκη, αλλά μη κτυπάτε! Δεν μπορείτε με τίποτα να σκοτώσετε μία νεκρή γυναίκα!...
Ο Θωμάς Θεολόγης γεννήθηκε στο Νεοχώριο του Δήμου Νεβροπόλεως Αγράφων. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Εκπαιδευτηρίου Αναβρύτων (υπότροφος). Επίσης με υποτροφία σπούδασε Παιδαγωγικά στο College of Education του Aberdeen, στη Σκωτία. Κατά τη στρατιωτική του θητεία δίδαξε στη Στρατιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών. Επί πέντε έτη ήταν καθηγητής στο Εθνικό Εκπαιδευτήριο Αναβρύτων και στη συνέχεια (1964-1968) στο διεθνές ινστιτούτο «Le Rosey» στην Ελβετία. Ταυτοχρόνως, φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης, απ' όπου έλαβε το πτυχίο του (Πολιτική Οικονομία) το 1968. Από το 1960-1970 και κατά τις σχολικές διακοπές εργαζόταν ως παιδαγωγός των δύο μεγαλύτερων γιών του Σταύρου Νιάρχου. Στη συνέχεια ήταν στέλεχος διαφόρων επιχειρήσεων, ξένων και δικών του. Από το 2000 ασχολείται αποκλειστικά με την έρευνα και τη συγγραφή.
Μη Διαθέσιμο
