Ο δρόμος της ποίησης, για όσους τον διαβαίνουν, είναι μια διαδρομή μαγευτική μα και περιπετειώδης, απολαυστική όσο και επώδυνη, πότε βατή και προσπελάσιμη και πότε ακανθώδης και δυσκολοδιάβατη. Όποιος τον περνά, τη μια κατρακυλά στα κατάβαθα του νου που υποφέρει και την άλλη χοροπηδά στα ψηλώματα της ψυχής που ευφραίνεται. Ο έρωτας, ο θάνατος, ο φόβος, η ελπίδα, η ομορφιά της φύσης, η χαρά της ζωής, λέξεις καιόμενες στη φωτιά των συναισθημάτων, όνειρα αιωρούμενα στα νεφελώματα της φαντασίας, πυκνοί καπνοί και πυρσοί αναμμένοι γίνονται φρυκτωρίες στη συναρπαστική αυτή πορεία. Φρυκτωρίες που η ποιήτρια ανάβει, με τη φλόγα του ταλέντου της και τη δάδα της τέχνης της, στα προπύργια των ποιητικών της εμπνεύσεων και στις κορυφές των λογοτεχνικών της αναζητήσεων, για να δώσει στον δρόμο της ποίησης φωτεινό ορίζοντα, στην περιπλάνησή της προοπτική, στη σκέψη μας φώτα πορείας!
