Η μελέτη αυτή επιχειρεί να ανιχνεύσει την αλλαγή των αντιλήψεων για τη φτώχεια και των φιλανθρωπικών πρακτικών στην Ορθόδοξη κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, μέσα στο πλαίσιο της απόπειρας εκδυτικισμού των δομών της οθωμανικής κοινωνίας και της ανάδυσης των βαλκανικών εθνικισμών. Συσχετίζει τη συγκρότηση νέων φιλανθρωπικών μηχανισμών στην Ορθόδοξη κοινότητα της Πόλης με πλευρές όπως η απόπειρα ελέγχου του δημοσίου χώρου και η συνεπακόλουθη θεσμοθέτηση των μιλλέτ (μεταξύ των οποίων και του Ορθοδόξου), η εξάπλωση της οικονομίας της αγοράς στην αυτοκρατορία, η προϊούσα αστικοποίηση, το αυξανόμενο κύρος των επιστημών (και κυρίως της ιατρικής), η τάση διεύρυνσης του πολιτικού σώματος. Πρόκειται για δεδομένα που οδηγούν σε μια διαδικασία ανακατανομής πλούτου και εξουσίας μεταξύ κοινωνικών και θρησκευτικών ομάδων. Εξετάζεται, λοιπόν, ο ρόλος της διαχείρισης της φτώχειας στη διαδικασία των μετασχηματισμών αυτών.
Μέσα από τους κανονισμούς και τις λογοδοσίες φιλανθρωπικών θεσμών, σχολείων και κοινοτήτων, όπως και μέσα από τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, σκιαγραφείται η ανάδειξη νέων υποκειμένων, ατομικών και συλλογικών, καθώς και νέων πεδίων κοινωνικής παρέμβασης, τη στιγμή που οι ανακατατάξεις αυτές κινητοποιούν σημαντικά τμήματα της οθωμανικής κοινωνίας και δημιουργούν νέες κατηγορίες ανάγνωσης της πραγματικότητας.
Η Έφη Κάννερ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Παρίσι. Το 2000 πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει Τουρκική Ιστορία στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχοντας διδάξει παλαιότερα στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης και στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του ίδιου πανεπιστημίου. Παράλληλα διδάσκει ιστορία στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη συγκρότηση των κοινωνικών ταυτοτήτων στους αστικούς πληθυσμούς της ύστερης οθωμανικής αυτοκρατορίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας: τις εθνικές ταυτότητες των πληθυσμών αυτών, τη διαχείριση της φτώχειας, τις έμφυλες ταυτότητες, τη συγκρότηση των αστικών υποκειμενικοτήτων και τις σχέσεις μεταξύ των διάφορων εθνο-θρησκευτικών ομάδων. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, βιβλιοκρισίες και μεταφράσεις.
