Το κείμενο του Βάλτερ Μπένγιαμιν "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" γράφτηκε το 1919. Εκατό χρόνια μετά κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις "τέλειος κύκλος". Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που πραγματεύεται τα θέματα της ηθικής, της φύσης και του δικαίου και γι' αυτό πολλοί το συνδέουν με το δοκίμιό του "Για μια κριτική της βίας" το οποίο ασχολείται επίσης με το δίκαιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τζιόρτζιο Αγκάμπεν αναφέρει το "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" στο έργο του "Homo sacer" όπου ασχολείται με το δίκαιο και την εξέλιξή του απ΄τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι σήμερα. Ανήκει στα νεανικά δοκίμια του Μπένγιαμιν που ήταν επηρεασμένα απ' τον πλατωνισμό, τον εβραϊκό μυστικισμό αλλά και τις αναρχικές ιδέες, πριν ο συγγραφέας γνωρίσει τον μαρξισμό. Ο ίδιος ο Μπένγιαμιν το θεωρούσε ένα απ΄τα καλύτερά του κείμενα. Η παρούσα έκδοση συμπεριλαμβάνει και το μικρότερο σε έκταση αλλά εξίσου σημαντικό κείμενο "Θεολογικό - πολιτικό θραύσμα" που πραγματεύεται τον μεσσιανισμό και τη σχέση του με την πολιτική και την ιστορία.
Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1892 στο Βερολίνο και αυτοκτόνησε στις 26 Σεπτεμβρίου 1940 στα ισπανικά σύνορα, για να μην πέσει στα χέρια της Γκεστάπο. Τα κυριότερα δοκίμιά του, δημοσιευμένα συνήθως ως άρθρα σε περιοδικά και επιθεωρήσεις, είναι:
- "Zur Kritik der Gewalt" ("Για την κριτική της βίας", Archiv fur Sozialwissenschaften und Sozialpolitik, 1921)
- "Goethes wahlverwandtschaften" ("Οι εκλεκτικές συγγένειες του Γκαίτε", Neue Deutsche Beitrage, 1924/25)
- "Einbahnstrasse" ("Μονόδρομος", εκδ. Rowohlt, Berlin, 1928)
- "Ursprung des deutschen trauerspiels" ("Προέλευση της γερμανικής τραγωδίας", 1928)
- "Der Surrealismus" ("O σουρεαλισμός", Die literarische Welt, 1929)
- "Karl Kraus" (Frankfurter Zeitung, 1931)
- "Franz Kafka. Zur zehnten Wiederkehr seines Todestages" ("Φραντς Κάφκα: Για τη δέκατη επέτειο από την ημερομηνία του θανάτου του", Judische Rundschau, 1934)
- "Das kunstwerk im zeitalter seiner technischen reproduzierbarkeit" ("Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του", Zeitschrift fur Sozialforschung, 1936)
- "Eduard Fuchs, der Sammler und der Historiker" ("Έντουαρντ Φουξ, συλλέκτης και ιστορικός", Zeitschrift fur Sozialforschung, 1937)
- "Berliner kindheit um neunzehnhundert" ("Η παιδική ηλικία του Βερολίνου γύρω στα 1900", 1932-1934, 1938)
- "Uber einige Motive bei Baudelaire" ("Σχετικά με ορισμένα μοτίβα του Μπωντλαίρ", Zeitschrift fur Sozialforschung, 1939)
- "Uber den Begriff der Geschichte" ("Για την έννοια της ιστορίας", 1940),
και διάφορα δοκίμια, που ανήκουν στην ημιτελή και αποσπασματική εργασία του "Paris, die haupstadt des 19. Jahr hunderts" ("Παρίσι, η πρωτεύουσα του 19ου αιώνα")
Μη Διαθέσιμο
