Μόνο αυτοκίνητα και τρένα υπάρχουν. Μ' αυτά διασχίζουν την Ευρώπη προσπαθώντας να ξεφύγουν. Είναι κυνηγημένοι, πίσω και πέρα απ' όλα, από τους ίδιους τους τους εαυτούς τους. Στην Αθήνα και στις Βρυξέλες έχουν όλα πουληθεί κι έτσι το ταξίδι αρχίζει. Σόφια by night (ο άγγελος τα πίνει στο ίδιο τραπέζι με το διάολο)· Καρλσρούη by day (δεν έχει και διαφορά by night)· Τεργέστη δίπλα στα σκουπίδια· Λουκέρνη δίπλα στο όνειρο· Βασιλεία μέσα στις φλόγες· Όφενμπουργκ μέσα στο autobahn· Κοπεγχάγη πάνω απ' όλα, πάνω απ' το νερό... Και χιλιόμετρα, πολλά χιλιόμετρα, οι λευκές διαχωριστικές γραμμές γίνονται μια ευθεία χωρίς τέλος. Θα καταφέρουν να ελιχθούν, αλλά για να ξεφύγεις, πρέπει να υπάρχει και ο τόπος της τελικής διαφυγής: η dreamland. Υπάρχει τέτοιο μέρος στην πραγματικότητα; Πώς να το περιγράψεις σε ποια γλώσσα; Κι αν υπάρχει το μέρος και δεν υπάρχει η γλώσσα;
Ο Μίνως Ευσταθιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Τελείωσε το λύκειο το 1985 και τον ίδιο χρόνο πέρασε στη Νομική Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του πήρε υποτροφία και τα έτη 1989-90 μετεκπαιδεύτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ανόβερου στη Γερμανία. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1991 και συνέχισε τη μετεκπαίδευση του στο Πανεπιστήμιο του Ανόβερου για ένα ακόμα έτος, έως το 1991. Από το 1993 εργάζεται ως δικηγόρος στο Αίγιο. Ασχολείται με τη λογοτεχνία και το 2001 οι εκδόσεις "Ανατολικός" εξέδωσαν το πρώτο του μυθιστόρημα με τον τίτλο "Έξοδος".
