Η Ψεύτικη αυγή είναι η πρώτη νουβέλα της τετραλογίας που δημοσίευσε η Ίντιθ Γουόρτον το 1924, με τον γενικό τίτλο Η παλιά Νέα Υόρκη, και η οποία καταπιάνεται με τη ζωή των Νεοϋορκέζων του 19ου αιώνα. Μια νουβέλα για κάθε δεκαετία: Ψεύτικη αυγή. 1840. Η γεροντοκόρη, 1850 (Στιγμός 2020). Η σπίθα, 1860 και τέλος η Πρωτοχρονιά, 1870.
Στην Ψεύτικη αυγή η «Γουόρτον -γράφει ο μεταφραστής- χρησιμοποιεί το ταξίδι του νεαρού πρωταγωνιστή της στην Ευρώπη ως τον καταλύτη που θα μεταμορφώσει την προσωπικότητά του και θα τον φέρει σε σύγκρουση με την αρχετυπική πατρική φιγούρα και με τη συντηρητική νεοϋρκέζικη κοινωνία στην οποία αναμένεται να ενταχθεί μετά την επιστροφή του από το ταξίδι της ενηλικίωσής του. Οδηγός του σε αυτήν την αλλαγή θα είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο, ο μεγάλος Άγγλος συγγραφέας, ζωγράφος και κριτικός τέχνης Τζον Ράσκιν». Όλη η γοητεία μιας Νέας Υόρκης, πριν από τον Εμφύλιο, που έχει ακόμη στραμμένο το βλέμμα της στη γηραιά Ευρώπη.
H Ίντιθ Γουόρτον γεννήθηκε το 1862 από πλούσια οικογένεια της Νέας Υόρκης. Το 1885 παντρεύτηκε τον 'Εντουαρντ Pόμπινς Γουόρτον, τραπεζίτη από τη Βοστόνη. Εγκαταστάθηκαν στη Γαλλία το 1907, αλλά δεν πήγε καλά ο γάμος τους και χώρισαν το 1913, τόσο λόγω των ψυχολογικών προβλημάτων του 'Εντουαρντ όσο και λόγω της προσπάθειας της Ίντιθ να συνδυάσει τα καθήκοντα της συζύγου με τις φιλοδοξίες της συγγραφέως. Μετά το διαζύγιό της, η Ίντιθ συνέχισε να ζει στη Γαλλία, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό της. Στο λογοτεχνικό σαλόνι της σύχναζαν συγγραφείς όπως ο συμπατριώτης της Χένρι Τζέιμς, με τον οποίο ήταν στενοί φίλοι, ο Γουόλτερ Μπέρι και πολλοί άλλοι. Μεταξύ των έργων της συμπεριλαμβάνονται "Τα χρόνια της αθωότητας" , "Το σπίτι της ευθυμίας", "Μαντάμ ντε Τρέιμ", "Χαμένες ψυχές και άλλα διηγήματα", "Οι αντίζηλες" κ.ά. Δούλευε το τελευταίο της μυθιστόρημα "Οι κουρσάροι", όταν πέθανε στις 11 Αυγούστου 1937.
