Παρίσι, καλοκαίρι του 1900. Ο πιο παρεξηγημένος ποιητής του 19ου αιώνα, ο Όσκαρ Ουάιλντ, περιφέρεται στο Παρίσι μόνος, καταβεβλημένος, άρρωστος, άστεγος και αδέκαρος. Το τέλος είναι κοντά, σε μόλις ενενήντα μέρες, και ο ίδιος δεν κάνει τίποτα παρά να το περιμένει, οδηγώντας τον εαυτό του σε ένα είδος αυτοκτονίας. Ένας φίλος από τα παλιά, ο Ντόριαν Γκρέιστοουν, τον ανακαλύπτει σε άθλια κατάσταση και αναλαμβάνει να τον φροντίσει.
Συζητούν μαζί για αξίες όπως του έρωτα και της φιλίας, για την αρσενική και τη θηλυκή ομορφιά, για τους χαμένους γυναικείους οργασμούς, για τον ομοφυλοφιλικό έρωτα και τις σχέσεις του Ουάιλντ. Επίσης εισέρχονται στον μαγικό κόσμο της τέχνης και ιδιαίτερα αυτόν της ζωγραφικής, καπνίζοντας εκλεκτά τσιγάρα και πίνοντας τα καλύτερα κρασιά.
Έπιπλα, ρυθμοί, ζωγράφοι, θεατρικοί συγγραφείς, ποιητές, γλύπτες, βασιλιάδες, παλάτια, καφετέριες, οίκοι ανοχής, εστιατόρια μα και νεκροταφεία και νεκροτομεία, καθώς και εγκλήματα και οι τρόποι του πώς να μένουν αυτά ανεξιχνίαστα, συνθέτουν αυτό το μυθιστόρημα.
Οι "Τελευταίες ημέρες στο Παρίσι" ταξιδεύουν τον αναγνώστη στη συναρπαστική εποχή του τέλους του 19ου αιώνα και στα ταραχώδη πρώτα χρόνια του 20ού, μέσα από το πρόσωπο του ποιητή που γνώριζε τους πάντες μα πέθανε ολομόναχος, αλλά και μέσα από τις περιπέτειες του "παράδοξου" Ντόριαν και της αριστοκρατίας, που τόσο επιδέξια χρησιμοποιεί τα μαχαιροπίρουνά της. Πλούσιο σε λεπτομέρειες και ιστορική ατμόσφαιρα, αλλά και σε μυρωδιές - είτε αυτές είναι από πλούσια εδέσματα, αλκοόλ, καπνό τσιγάρων, όπιο, και σάπιου αίματος είτε από το μπαρούτι και τις σκασμένες οβίδες γύρω από τα χαρακώματα των πεδίων μαχών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Σάντι Νικολαρέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε ζωγραφική κοντά στους Απ. Λάβδα, Θ. Μάιπα, Doris, Μ. Βελουδάκη, Γ. Καραγεώργη, Στ. Βεζυρτζή και Εμ. Ζαχαράκη. Έχει πραγματοποιήσει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Έχει τιμηθεί με δύο κρατικά βραβεία και με πλήθος επαίνων από ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς για την προσφορά του στα γράμματα, τον πολιτισμό, αλλά και την ορθοδοξία. Το 1983 έλαβε στην Αυστρία το πρώτο βραβείο ζωγραφικής από τον ΟΗΕ. Το 1991 εικονογράφησε για λογαριασμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ύστερα από προτροπή του Οικ. Πατριάρχη Δημητρίου, το ιερό κείμενο της Αποκάλυψης του Ιωάννη που εκδόθηκε από την εφημερίδα Απογευματινή το 1995. Έργα του φιλοξενούνται στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, καθώς και σε δεκάδες ιδιωτικές συλλογές. Δίνει διαλέξεις για την τέχνη και διδάσκει δημιουργική γραφή.
Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια δραστηριοποιείται στην αναπαλαίωση διατηρητέων και ιστορικών κτιρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχοντας αποκαταστήσει μερικά από τα πιο σπουδαία κτίρια.
Είναι παντρεμένος με την Aida Toska Nikolareas και έχει τρία παιδιά.
