Το βράδυ εκείνο ο γέροντας δεν έβαλε μπουκιά στο στόμα του. Πήρε τη θέση του πλάι στο παραγώνι της εξώπορτας κάτω από τις κληματαριές που 'πλεκαν τα φύλλα τους ψηλά, θαρρείς ίσαμε το φεγγάρι το πλανοφόρο που του παράστεκε στις ώρες της σιωπής.
Σ' αυτές τις ώρες της περισυλλογής, ο γενειοφόρος γέροντας με το ρασοφόρι έμοιαζε με τους καλόγερους των μοναχικών ταγμάτων των Τραπιστών, που τη ζωή τους κάρφωναν πίσω απ' ωκεανούς σιωπής. Στύλωνε τα μάτια του στο κενό κι έλεγες πως μ' αυτό επικοινωνεί και συνδιαλέγεται και πως φεύγει πίσω από τη θεατή πλευρά του κόσμου, εκεί όπου χάνονται τα ιστιοφόρα σαν τα καταπίνει ο ορίζοντας.
Ο Γιάννης Νέζης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλική Ριβιέρα, όπου απέκτησε το Διδακτορικό του Δίπλωμα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νίκαιας. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία, άρθρα και μελέτες που δημοσιεύτηκαν στη Γαλλία, στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και στον Καναδά.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1998 με το ιστορικό μυθιστόρημα "Η Αφροδίτη στο Πασαλίκι του Ενεβαχτέ" (Παρασκήνιο), που έτυχε ευμενούς υποδοχής από τον αθηναϊκό ημερήσιο Τύπο.
